23 dec 2018 Alles gecheckt, nog 4 dagen!
Het is daags voor kerst en we hebben er zin in! Petra heeft deze week nog een nieuw koffiezetapparaatje gekocht voor op de kamer. Ze heeft zelfs haar koffer al ver ingepakt. Ze moet nog drie dagen werken en dan is het zo ver! We houden jullie weer graag op de hoogte van onze reis. Het wordt natuurlijk weer een avontuurlijke reis, maar bovenal moet het ook een uitrust-vakantie worden. We zitten niet voor niets aan de zee…
27 dec 2018: Onderweg naar Sharjah!
Vanmorgen rustig opgestaan en Frank ging eerst nog een rondje wandelen. Het werd immers een dag van veel wachten en zitten. Om negen uur zijn we naar Amsterdam vertrokken. Het was rustig op de weg en na goed 2 uur reden we de parkeerplaats op. We hadden gereserveerd bij Schiphol Valet Parking, maar dan niet Valet. Voor 72 euro staat de Tesla op een bewaakte parking en wordt hij ook nog geladen voor de terugreis. We werden met een busje voor de deur bij de vertrekhal afgezet.
Even de koffers afgeven, door de security-check en de douane en om half een zaten we achter een hete kop cappuccino in de terminal. We hadden ruim een uur over en dan zou het boarden beginnen. Het indrukwekkende vliegtuig stond er al.
We zaten helemaal voor in het vliegtuig en konden dus lekker rustig aan doen bij het instappen. Om even over half drie vertrokken we naar het zuid-oosten. De reis was snel om: we kregen een hapje te eten, we keken een filmp, deden een dutje en voordat we het wisten zette het immense vliegtuig de daling in. Rond middernacht landden we op Dubai International. Een van de grootste vliegvelden van de wereld!
En ook nu hadden we er weer voordeel van dat we vooraan zaten! We waren nagenoeg als eerste bij de douane, waar we geautomatiseerd het land binnenkonden. Het gevolg was wel dat we bij de koffers even moesten wachten. Daarna de auto opgehaald, de navigatie geïnstalleerd en onderweg naar het hotel. Dat was goed 20 minuten rijden. Het voelt als thuiskomen!
Rond twee uur vannacht waren we op de kamer en nadat we ons geïnstalleerd hadden, zijn we nog even naar de zee gaan kijken. Het was prachtig! Om drie uur toch maar gaan slapen. In Nederland was het toen middernacht. Wij lopen nu drie uur voor. Morgen weer verder…
28 dec 2018: Een Russisch hotel
Na maar zes uurtjes slapen en om negen uur stond Petra al naast het bed. Ze wilde vandaag maximaal van het zonnetje genieten! Maar eerst moesten we voor de inwendige mens zorgen. We togen naar de naburige supermarkt en kochten voor een paar dagen eten. Op de kamer hadden we de minibar al leeggeruimd, dus alle etenswaar paste in de koelkast. Daarna een lekker boterhammetje gesmeerd en toen naar het strand. Petra hield zich aan haar eigen belofte: zo veel mogelijk genieten van het zonnetje en tegenlijk zo min mogelijk doen.
Frank zette een luisterboek op en liep het strand op en af voor zijn dagelijkse ronde. Daartussen in hebben we ons nog de ogen uitgekeken. Het hotel wemelt van de Russen. Gewone mensen, maar ook hele extravagante. Het is leuk, dat mensenkijken!
Het was al ver in de middag dat we ons verfrist hadden en vervolgens met de huurauto naar een groot winkelcentrum gereden zijn. Nadat we wat door de winkels geslenterd hadden, ploften we in the foodcourt bij de Libanees in de stoel en lieten ons een heerlijke oosterse maaltijd smaken.
Rond acht uur weer in het hotel. Wat lezen, luieren, als een koning te rijk! Zo voelden we ons. Het is hier heerlijk! Groetjes!
29 dec 2018: Strand en Dubai Canal
Vanmorgen zijn we om 8 uur opgestaan en hebben op onze kamer ontbeten. De zon was net op en het waaide nauwelijks. Het begon al lekker warm te worden en tegen tienen overbrugden we de 50 mtr naar het strand en vonden een mooi plekje bij een parasol.
Frank deed de doppen in de oren en met het luisterboek aan, wandelde hij een uur door de branding. De zon deerde hem niet, door de factor 50 zonnebrandcreme. Petra lag lekker te genieten en mensen te kijken op haar strandbedje. We voelden ons heerlijk ontspannen! Tot begin van de middag luieren onder een strak blauwe hemel met een boek, tijdschrift en tussendoor zwemmen in de zee of het zwembad. Het was 29 graden.
Aan het eind van de middag hebben we ons opgefrist en zijn we naar Jumeirah 1 gegaan, naar het oosterse paleis dat we, elke keer als we hier zijn, met een nieuwsgierig bezoek vereren. Anders als vorig jaar, toen het heel erg stoffig uit zag, was het nu schoon en brandde er licht binnen. Wat zouden we er eens graag binnen kijken!…
Daarna zijn we nog een stukje doorgereden langs de kustlijn tot de monding van het Dubai Canal. Dit hebben ze afgelopen jaren gegraven vanaf de zee, naar het einde van de Creek. Daardoor is er een onnatuurlijk eiland ontstaan waarop de Burj Khalifa staat, het hoogste gebouw ter wereld met meer dan 800 mtr. Je ziet deze toren vanaf het strand.
We hebben een stukje langs het Canal gelopen en kwamen bij een brug aan de voet van het immense Dubai Hilton hotel. Aan weerszijden van deze brug waren paarse lampen gemaakt en was er een waterval-gordijn van oever tot oever. En als er een schip wilde passeren, stopte de waterval vanaf het midden naar de oevers, zodat het net leek alsof er een paars gordijn open schoof. Heel mooi gemaakt en het trok veel bekijks.
Onder de brug was het Caïro Gourmet restaurant waar we heerlijk gegeten hebben. Het zag er erg luxe uit, maar het was heel betaalbaar: €20 pp voor een lekkere mix grill en een stoofpotje met gamba’s. Een aanrader!
Na het eten zijn we nog wat gaan toeren door de stad en om half 10 waren we weer terug in het hotel. Nu zitten we nog even op ons terras te genieten van een glaasje en wat nootjes. Morgen weer een nieuw verhaal. Wel te rusten!
30 dec 2018: Weer zo’n dag…
… als een sjeik in Sharjah! Om half negen opgestaan, ontbeten onder het genot van een kopje Hollandse koffie. Daarna sjokten we weer naar het strand en plofte Petra op haar bedje. Frank maakte zijn tochtje over het strand. Wie doet ons wat? Tijdens zijn wandeling kwam hij nog een mooie paarse kwal tegen.
Daarna business as usual. Helaas niets spannends meer gebeurd. Oja, we hebben tussendoor nog gezwommen…
Aan het eind van de middag zijn we naar Ajman getoerd. Dit is weer een Emiraat verder naar het noorden. Daar hebben we enkele hotels bekeken. Misschien iets voor volgend jaar? Op de terugweg zijn we gaan eten langs het gezellige binnenmeer van Sharjah. Daar waar we vorig jaar naar het vuurwerk hebben gekeken. De pontons met vuurwerk liggen al op hun plek.
Dit was ons voorgerecht:
Het Arabische hoofdgerecht was zo lekker, dat we geen kans hebben gezien om er een foto van te maken…
31 dec Oudejaarsavond
Nadat we vanmorgen weer lekker van het zonnetje hebben genoten, hebben we heerlijk geluncht bij het zwembad van ons hotel. We dachten een klein hapje te krijgen, maar het was toch wel overdadig:
Omdat we rekening hielden met een latertje, wilden we daarna even een dutje doen op het strand. Maar je verwacht het niet: er kwamen wat wolkjes opzetten. Dat samen met een stevig zeewindje, maakte dat het toch fris aanvoelde. Toen hebben we een uurtje op ons bed gedut.
Aan het eind van de middag was de lucht weer open getrokken en genoten we nog van een prachtige zonsondergang.
We hebben ons daarna opgedoft voor oudejaarsavond. Die zullen we net als vorig jaar weer aan het binnenmeer vieren. Rond half acht hebben we een mooi parkeerplekje gevonden naast het Hilton hotel en slenterden we langs het water. Het was gezellig druk. Nadat we in een supermarkt nog wat versnaperingen hebben gekocht, zijn we gaan eten bij Beit Setti Sharjah. Straks, na het eten, gaan we naar het park bij het meer naar het vuurwerk kijken. Alvast voor iedereen een fijne oudejaarsavond gewenst!
1 jan 2019: Happy New Year!
Vanmorgen toen we wakker werden zaten onze telefoons vol met nieuwjaars-wensen. Omdat we drie uur eerder naar het vuurwerk hadden gekeken in Sharjah, dan jullie in Nederland, hadden we jullie nieuwjaarswensen gemist. Dus vanochtend iedereen terug-geschreven. Het is leuk ook hier jullie wensen te krijgen!
Na het gebruikelijke zonnen, zwemmen en wandelen zijn we gisteravond naar de 35 km verderop gelegen Dubai Marina gegaan met het daaraan vastgebouwde Blue Waters Island. De weg ernaar toe was druk, maar prachtig. We namen de grote tolweg, dus het schoot op en kwamen langs het vliegveld, de 800mtr hoge Burj Khalifa en Dubai’s binnenstad. Alles in het licht van de ondergaande zon:
We zagen al snel de borden naar Blue Waters Island, en dat was maar goed ook, want volgens de Garmin zaten we op zee te rijden. Dit eiland is een gloedjenieuw kunstmatig aangelegd eiland: kosten 1,2 miljard Euro. Het is net een maand open en het moet de nieuwe hotspot van Dubai worden. Er zijn luxe hotels en resorts, een gigantisch winkel- en restaurantsgebied. De grootste trekpleister is nog in aanbouw: het grootste reuzenrad ter wereld: meer dan 210mtr hoog!
Het was er gezellig druk, maar er was nog niet veel open. Het parkeren was echter een verademing: zonder files of andere vertragingen reden we vanaf de tolweg een immense ondergrondse parkeergarage in. Het eiland is met een grote voetgangersbrug verbonden met het hippe uitgaansgebied “the Beach” van de Dubai Manina. Vijf jaar geleden toen we hier voor de eerste keer kwamen kijken naar het vuurwerk aan de voet van “The Palm Dubai”, was het gebied nog helemaal in ontwikkeling. Nu is het al bijna te vol en zal het Blue Waters Island verlichting geven voor de grote stroom toeristen. Wij vonden het te druk.
In de Marina Mall konden we het heel goed merken: het Sushi restaurant, waar we aten, kon de grote stroom mensen niet aan. Het eten werd tergend langzaam gebracht en ook nog wat we niet besteld hadden. Toen we erover klaagden, mochten we zonder te betalen vertrekken, ondanks dat we toch gegeten en gedronken hadden. Daarna wandelden we door het jachthavengebied terug naar The Beach en naar de auto.
Het was een mooie avond. We waren rond elf uur weer in het hotel. Morgen gaan we naar Abu Dhabi.
2 jan 2019: Naar Abu Dhabi
Vanmorgen heeft Frank in alle vroegte zijn 5 km ochtendwandeling over het strand gemaakt. Daarna opgefrist en rond half elf naar Abu Dhabi gereden. De stad ligt op een dik uur rijden van Sharjah. We namen de tolweg en voordat we het wisten reden we bij Yas Island de snelweg af richting het formule 1 circuit. Er was sinds ons vorige bezoek, twee jaar geleden, alweer veel bijgebouwd. We zijn naar de jachthaven gegaan, waar tijdens de grand prix de celebrities eten en dronken een cappuccino en een basilicumsmoothy. Binnen hingen foto’s en snuisterijen van de beroemdheden die er waren geweest.
Het was een lekker plekje en vergaapten ons aan de dure jachten die er afgemeerd lagen. Na de pauze kwamen we langs dit “bootje”.
Toen we het schip op Google opzochten bleek het net verkocht te zijn aan een Chinese Miljardair.
Vervolgens zijn we naar het Louvre gereden voor een fotomomentje. Bij het wegrijden vanuit de haven vergisten we ons en namen de foute afslag. Het bleek de afslag van het grote Yas Mall winkelcentrum. Dus moesten we door de parkeergarage zigzaggen om weer op de goede oprit te komen. Een kwartier later reden we bij het Louvre Abu Dhabi de afrit af. We vonden het te jammer om de rest van deze mooie dag in het museum te blijven. Dus liepen alleen maar door de grote entreehal en de winkel.
In het winkelcentrum van het WTC hebben we een late lunch genoten bij een Indiaas Restaurant. Niet verkeerd, maar wel pittig en veel. Daarna hebben we wat door de stad getoerd. Het was veel rustiger dan het hektische Dubai. We kwamen langs de Marina en Emirates Palace. Een zeven sterren hotel en Atlantis (in aanbouw).
Daarna zijn we teruggereden naar Yas-Island om toch nog een stop te maken in het Winkelcentrum Yas Mall, met alleen maar heel veel dure winkels. We keken onze ogen uit. Om half twaalf waren we pas weer terug in ons hotel. Moe maar voldaan. Het was een mooie dag! Morgen: stranddag!
3 jan 2019: Global Village
De afgelopen dagen heeft Petra kennis gemaakt met Silvia uit Hongarije. Ze was met haar moeder hier in het hotel en al snel kwamen ze aan de praat. Ze was biologe in haar dagelijks leven en deed onderzoek naar het tegengaan van kanker. Toen we vanmorgen met een kop koffie op het terras zaten, kwam ze bij ons zitten en al snel kwam het gesprek uit op wat er hier allemaal te zien is buiten het strand. Ondertussen sprak Frank met een UAE-militair Mohammed die ’s morgens ook hier zat met zijn kopje Arabische koffie. Hij vertelde dat hij mensen zocht die in Dubai een bedrijf willen starten. Hij helpt dan in de vorm van een borgstelling, zodat die dan een werkvergunning kunnen krijgen. Hij had zo al vier mensen onder zijn hoede. Ze noemen zo iemand hier Sponsor. Helaas hebben we zijn diensten niet nodig…
Ondertussen hadden Petra en Silvia het over het bezoek aan de Burj Khalifa en het winkelgebied van Dubai. Ze was er gisteren met haar moeder georganiseerd heen gegaan met een excursie van het hotel. Door de drukte en inflexibiliteit was het een beetje tegen gevallen. Ze hadden met die reden een uitje naar Abu Dhabi vandaag afgezegd. Het was hun laatste dag vandaag en wilden graag van de zon genieten. Petra vroeg of ze vanavond zin had om mee te gaan naar Global Village. Het jaarlijks terugkerende landenfestival van Dubai. Omdat haar moeder geen Engels sprak, nam Silvia alleen de uitnodiging aan en we spraken om acht uur bij de receptie af.
Wij gingen met zijn tweetjes van te voren in de stad dineren langs het gezellige kanaal waar vooral de locals komen. Dat was weer bij Beit Settie, waar we ook oudejaarsavond aten. We waren de enige toeristen en het was er gezellig druk. Om half acht waren we weer terug in het hotel om Silvia op te halen. Zij had met haar moeder buffet gehad in het hotel, maar ze zei dat het tegen viel.
Op naar Global Village.
Global Village is het grootste seizoensgebonden culturele ontspannings- en winkelevenement in de regio en trekt jaarlijks een groot aantal bezoekers naar Dubai. In de 159 dagen dat Global Village afgelopen jaar geopend was trok het evenement een record van maar liefst 5,6 miljoen bezoekers. Het evenement opent traditiegetrouw eind oktober / begin november zijn deuren en is gemiddeld 5 maanden lang open. Eind maart, begin april gaan de deuren van Global Village weer dicht als de temperaturen in Dubai weer richting de 40 graden klimmen.
Hier kun je dagelijks een groot aantal landen paviljoens bezoeken, gerechten vanuit de hele wereld proeven, shoppen voor lokale producten, een groot aantal attracties bezoeken en vele optredens en shows van lokale sterren bijwonen. Vele locals zien dit als een avondje uit en men treft elkaar tijdens het kopen van de land specifieke producten. Overal zie je mensen met winkelwagens en boodschappentassen.
Het was er druk en het duurde even voordat we een plaatsje voor onze auto vonden. We liepen naar de ingang en net toen begon het vuurwerk zoals je op eerste foto kunt zien.
Binnen mengden we ons onder de duizenden mensen die kleding pasten, beddengoed uitzochten, aten, enz enz enz. Wij kochten er onze heerlijke dadels uit Saudi Arabië en zochten geurtjes uit de UAE. Ook probeerden de dames verschillende wonderzalfjes, die overal bescherming tegen boden, maar vooral lekker roken.
En overal in de paviljoens waren optredens en muziek uit die landen. Er was veel sfeer!
Rond elf uur zijn we weer teruggereden naar het hotel. We hebben genoten en namen afscheid van Silvia die morgenvroeg met haar moeder weer terugvliegt naar huis. Morgen is het vrijdag en begint het weekend hier. Dat is te vergelijken met onze zondag.
4 jan 2019: Strand en Mall Of The Emirates
Vandaag gezond, gewandeld en gewinkeld. We zijn naar de tweede grootste Mall in Dubai gegaan, aan het begin van de stam van de Palm. Omdat het vandaag vrijdag is, de eerste dag van het weekend, was het lang niet zo druk op de weg en reden we in no time de grote parkeergarage binnen.
We vergaapten ons aan alle weelde. Ook liepen alle culturen hier zonder problemen door elkaar: Arabische gezinnen met de vrouwen in Burka gehuld en hun kinderen en nannies in hun kielzog, maar ook veel Aziatische mensen en zelfs Europese dames met korte kleding. Niemand stoorde zich aan de ander.
We liepen wat winkels in en uit en Frank scoorde in korte tijd enkele T-shirts en een paar mooie schoenen. Vervolgens keken we nog even naar de warm aangeklede mensen in de Skihal.
We aten bij een Indiaas restaurant, liepen nog wat winkels door en om 21 uur waren we weer terug in het hotel. Het waaide hard en de golven sloegen met veel gebulder op het strand. Wij bleven nog even een uurtje op het terras zitten luisteren naar de golven en zijn toen gaan slapen. Morgen is de laatste hele dag hier.
5 jan 2019: Maximaal genieten
…van de laatste mooie dag. Vandaag was het nagenoeg windstil, maar sinds gisteravond had de wind hard op de kust gebeukt. En nu deden dat dus de golven! De rode vlag hing uit en niemand mocht verder dan 10mtr de zee in. De badmeesters hadden het daar heel druk mee. En dat was nodig! Er waren steeds mensen die onbezonnen met de golven speelden, maar de onderstroom was heel sterk! Daarbij was het vanmorgen ook nog vloed, zodat het strand maar heel smal was en de golven tot onder de bedjes door gingen. En steeds zagen we mensen achter hun spullen aan rennen die de zee in dreven. Hadden we toch veel te kijken, haha.
In de middag werden de golfen een beetje kleiner en waagde Frank zich twee keer een stukje in de zee. Maar niet te ver en zover dat je steeds kon staan.
Tussen de middag hebben we weer heerlijk gegeten op het terras naast het zwembad. Daar kun je voor nog geen tientje een heerlijke maaltijd bestellen. We namen allemaal kleine hapjes en humus. Daarna nog genoten van de prachtige ondergaande zon op het strand.
Vervolgens de koffers voor zover het ging al ingepakt. Vanavond hebben we wat gewinkeld in twee verschillende winkelcentra. Frank kocht een paar slippers en Petra twee paar zomerschoenen. We waren nog geen €55,- kwijt. Het tweede waar we naar zochten was een nieuw luchtje voor op het oosterse brandertje thuis. Het duurde even, maar ook dat lukte! Rond 10 uur waren we weer in het hotel en nu genieten we op ons terras van de geluiden van de zee, en vooral de golven. Morgenmiddag vliegen we weer naar huis.