27 dec 2017: We gaan vertrekken
Hallo allemaal. Vanmorgen eigenlijk heel relaxed opgestaan. We hoefden pas om 10 uur naar het vliegveld in Düsseldorf. Frank heeft in de regen nog een grote ronde gemaakt met Pepper en we zijn blij dat Maarten en Anna goed voor hem willen zorgen de volgende 10 dagen. Om half twaalf waren we al ingecheckt en nadat we een flesje voor op de hotelkamer hebben gescoord in de tax-free shop zagen we ons grote vliegtuig landen en parkeren aan de gate. Over 40 minuten begint het boarden. We hebben er zin in! We zullen vanavond rond kwart over negen landen in Dubai. Daar staat een auto voor ons klaar en rijden we naar ons hotel: Beach Hotel Sharjah, dat ongeveer een half uur rijden van het vliegveld ligt. We melden ons dan weer…
28 dec 2017: Aankomst in Dubai
Net na twaalven (21 uur bij jullie) landde de mooie A380 van Emirates op Dubai International Airport. Omdat het al de vierde keer is, voelt het net als thuiskomen. De geur, het geluid, de borden en de drukte. Mensen uit alle werelddelen komen hier naar toe, of stappen over voor een verdere reis. De douane ging echt supersnel en om 1 uur hadden we al de koffers. Daarna de auto opgehaald en om 2 uur waren we onderweg. Omdat onze GPS niet goed functioneerde, was de weg naar het hotel even stressvol. Met een geprinte versie van de route stonden we na 40 minuten voor het hotel. We mochten zelf kiezen welke kamer we wilden en we hebben nu ons optrekje zo dicht mogelijk bij de zee. We gaan nu slapen (3.54u) en posten morgen een foto. Welterusten en tot morgen!
28 dec 2017: Ontwaken in Sharjah
Om twintig voor acht werden we de eerste keer wakker. Dat was pas 4 uur nadat we zijn gaan slapen. Buiten hoorden we de zee. We zijn op vakantie! Dit is heerlijk. In Nederland is het nog geen vijf uur in de morgen. Buiten was de zon al op en het strand lag er verlaten bij. We draaiden ons nog een keer om en dutten nog wat verder. Om half elf besloten we eens op te staan. Toen we de gordijnen openden, was het al lekker druk bij het zwembad. Je hebt er gewoon geen idee van als je zo laat ’s nachts arriveert. Toen was het net of het hotel was uitgestorven. De kamer ligt op de begane grond, aan het zwembad en twintig meter van het strand. Met een lekker kopje koffie genieten we nu van de zon.
Het zandstrand is afgezet en het is ongeveer 50 meter diep. Tussen het zwembad en het strand is een strook met een speelplaats voor de kinderen en een grasveldje. Bij het grasveldje moet iedereen zijn slippers uitdoen, alvorens het strand op te gaan. Je moet door een water bak, zodat je met schone voeten weer het terrein van het hotel betreedt.
Vandaag gaan we eerst bij een supermarkt wat eten kopen voor de ontbijtjes van de komende dagen. Daarna gaan we Sharjah verkennen. Tot straks!
28 dec 2017: Een middagje strand en naar de stad
Vanmiddag hadden we voor het eerst in vier jaar eens de rust om op een bedje aan het strand te liggen. De voorgaande jaren wilden we steeds maar weer op pad om maar niet iets te missen. Het strand van het hotel nodigt dan ook heel erg uit om gewoon te niksen! Frank met een luisterboek (hij miste door een dutje ongeveer anderhalf hoofdstuk) en Petra mensen kijken. Dan val je vanzelf in slaap.
Rond half vijf weer terug naar de kamer en ons gereed gemaakt voor een bezoekje aan een groot winkelcentrum in de stad. Uit ervaring wisten we dat we daar ook goed konden eten. Het werd een traditionele maaltijd met Humus en gegrild vlees. Maar eerst nog een batterij voor de fotocamera gekocht. De originele heeft Frank thuis laten liggen.
Om half negen waren we weer terug en nu genieten we van de zee geluiden op ons terras. Tot morgen!
29 dec 2017: De tweede dag in de UAE
Vanmorgen zijn we vroeg wakker geworden. We hadden de deur van naar ons terras open gelaten, zodat we gewekt werden door het geluid van de branding. Wat is dat toch mooi! Om half acht zaten we al op ons terras aan het onbijt. We hebben de zon zien opkomen. Het is vandaag de zondag van de Arabieren, dus veel is dicht. We dachten dat een toeristische trekpleister als de oude binnenstad van Sharjah wel open zou zijn, maar we kwamen bedrogen uit. Er was niets te doen. Zo zijn we vanochtend maar wat gaan toeren en kwamen in het volgende Emiraat Ajman uit. Hoe verder je van Dubai weg rijdt, deste minder toeristisch het wordt. Maar langs de kust zagen we toch grote en nieuwe hotels, winkeltjes en restaurants. Je merkt dat de toerische industrie steeds meer de overhand krijgt.
We hebben daarom aan het einde van Ajman-stad, waar de weg steeds smaller werd, naar andere bestemmingen gezocht. We zijn toen naar de golf en shooting club van Sharjah gereden. Omdat het vrijdag (dus zondag) is vandaag, is het ook hier gezellig druk. We zagen een grote paintball-hal, we hebben ons verbaasd bij de shooting club, waar een Arabische jongen van een jaar of tien een geweer moest hanteren dat veel te groot was voor hem. Toen door naar de golfclub. Hier hebben we een half uurtje de prachtige groene fairways en greens bewonderd. Frank was bijna de baan op gegaan, zo uitnodigend lag dit er bij. Het was er druk.
Daarna zijn we terug naar het hotel gereden. Ondanks dat we een hele tijd hadden rondgereden, was het pas half twaalf. Vroeg opstaan loont. We hebben nog een boterhammetje gegeten en Petra nestelde zich op een ligbedje bij het zwembad. Frank heeft de routes van de komende dagen in de routeplanner geprogrammeerd. Aan het eind van de middag zijn we naar de Dubai Mall gereden, naast de gigantische Burj Khalifa. We hebben rondgeslenterd in het winkelcentrum en mensen gekeken. Bij de waterval hebben we nog een selfie gemaakt.
De verschillende culturen lopen hier vredig naast elkaar. Toen het donker werd zijn we naar buiten gegaan om daar de fonteinen-show te bewonderen. Op de achtergrond staat de 800 mtr hoge Burj Kalifha. Na een heerlijke Arabische maaltijd zijn we weer naar ons hotel in Sharjah gereden en zitten we nu alweer een uurtje op ons terras van de zee te genieten. Het is nu 23gr C.
30 dec 2017: Een ritje naar het noorden
Vandaag weer om acht uur door de golven gewekt. Wat een heerlijk geluid is dat toch. Buiten waren ze alweer vroeg de bedjes rondom het zwembad en op het strand aan het klaarzetten. Het was windstil en het warmde alweer snel op. Om 9 uur zaten we met ons broodje frico-kaas op ons terras. Wat voelen we ons vrij!
Na het eten hebben we de auto gestart en zijn we langs de kust ongeveer 100 km naar het noorden gereden. Via het Emiraat Ajman kwamen we door die grote zandbak aan in het Emiraat Ras al-Khaimah. Onderweg was het best druk, maar geen toerist meer te bekennen. Wel zagen we enkele gigantisch luxe complexen in aanbouw of net klaar. We besloten op de terugweg hier eens af te slaan.
In Ras al-Khaimah (RAK) ervoeren we de hoofstad als een echte Arabische stad, zoals je je dat voorsteld: lage appartementen complexen met op de begane grond kleine winkeltjes met allerhande koopwaar: juweliers, Arabische jurken, emmers, matrassen, maar ook kappers, autogarages enz, enz.
In RAK zijn we bij de vismarkt, in het oude centrum, uitgestapt en hebben er een uurtje rondgelopen. Dat was een belevenis op zich. In een supermarktje kochten we een pak heerlijke dadels. Daarna zijn we weer langs de kust terug gereden. We zijn gestopt in de jachthaven van Al Hamraa op Red Island. Dit is zo’n rijkelui’s wijk. We hebben bij cafe Tucano, langs het water, op een terras een wrap gegeten. Naast ons zat een au-pair uit Maleisie drie drukke kinderen bezig te houden. Het was vermakelijk om te zien.
Om drie uur waren we weer in het hotel. Petra heeft zich direct op het strand genesteld met een boekje en Frank heeft langs de kustlijn een wandeling (zonder Pepper) gemaakt. Zijn score was 5 km. Vlak voor de zon onder ging, hebben we een rondje gezwommen in het zwembad. Het water is heerlijk warm (28 graden). We hebben daarna knus naar de mooie zonsondergang gekeken.
Daarna gedoucht en bij de receptie gevraagd wat de oudejaars festiviteiten inhouden: Het is een Russische avond in het zusterhotel zonder vuurwerk. Van Ton en Frieda wisten we dat rondom de lagune in de stad wel mooi vuurwerk is. Dus hebben we ter plaatse bij Hilton en Golden Tulip geïnformeerd naar hun programma. Het Hilton was vol en het Golden Tulip was ook Russisch georienteerd. We besloten morgen gewoon langs de lagune op nieuwjaar te wachten. We zijn nog even langs het kanaal gelopen, waar gezellige restaurantjes liggen en een kermis was opgebouwd. In Sharjah hebben ze ook een Sharjah Reuzenrad, dat genaamd is naar dat in London: The Eye of the Emirates. Met een fluisterboot hebben we nog een tochtje over het kanaal gemaakt.
Daarna tussen de Arabieren gegeten bij Brasserie Beit Setti. We zaten op een knus terras langs het water en hebben Arabische kip en bief gehad. Om 9 uur waren we weer in het hotel voor een Hollandse kop koffie en een borreltje. Het was een leuke dag met mooie indrukken.
31 dec 2017: Oudjaar in Sharjah
Vanmorgen lekker uitgeslapen als voorbereiding op een hele lange dag. De laatste dag van het jaar. Het was mooi weer met een zacht zeebriesje. Een mooie dag om lekker aan het strand te liggen. En zo pakten we, na het ontbijt op ons terras, de strandspullen bij elkaar en zochten een rustig plekje. Wij waren alleen niet de enige die dat bedacht hadden. Alle gasten uit ons hotel lagen hier. En omdat het nog vloed was, was de strook zand ook een stuk smaller, zodat we het eerste uur toch wel krap lagen.
Frank besloot zijn goede voornemen voor het nieuwe jaar een dag eerder in praktijk te brengen en wandelde (snel) een kilometer of vijf langs de vloedlijn. Het resultaat was twee vette blaren onder zijn dikke tenen. Erg pijnlijk in dat zand en de zoute zee. Gelukkig heeft hij een goede zorgzame zuster mee op vakantie en de tenen werden goed behandeld. We hebben nog lekker gezwommen in het zwembad en rond vijf uur hebben we ons opgemaakt voor de feestelijkheden rondom de lagune van Sharjah.
We waren op tijd en konden onze auto goed kwijt naast het Hilton Hotel, waar Ton en Frieda twee jaar geleden, ook met oud op nieuw, verbleven. Van daar uit zijn we naar het kanaal gelopen waar we gisteren met de fluisterboot hadden gevaren. Langs de lagune werd het al gezellig druk. Midden op dit water zou het vuurwerk vannacht worden afgestoken en hele families nestelden zich nu al met dekens, stoeltjes en volle picknickmanden op de omringende grasvelden. Ze maakten er allemaal een gezellige en ontspannende avond van. Omdat wij niet zo’n mand bij ons hadden moesten wij nog even een restaurant opzoeken. We landden opnieuw bij het restaurant waar we gisteren ook heerlijk hadden gesmikkeld. Deze keer werd het een bordje kip met Arabische kruiden en een vegetarische platte wrap. We hebben heerlijk gegeten en met onze buikjes vol togen we weer terug naar de lagune.
De grasvelden waren vol met gezellige groepen mensen. De meeste Arabisch, Indiaas of Pakistaans. Europeanen zagen we helemaal niet. We nestelden ons tussen een groep mensen en keken onze ogen uit. Toen het twaalf uur was, werden kinderen gewekt en werden mobieltjes tevoorschijn gehaald. En om twaalf uur begon een geweldig vuurwerk dat tien minuten aanhield. Oorverdovend mooi was het! Wat ons opviel is dat mensen elkaar niet zoals bij ons gelukkig nieuwjaar wensten. We denken dat ze dat in huiselijke kring wel inhalen. Wij hebben het in elk geval wel gewoon om 12 uur gedaan!
Na het vuurwerk zijn we weer naar het hotel gereden. Daar hebben we zeker een uur lang, onder het genot van een glas champagne (gesponsord door Joost) alle familieleden, vrienden en bekenden via de social media en via WhatsApp de beste wensen voor 2018 toegewenst. Het was een geweldige dag geweest om mee te maken!
1 jan 2018: Happy New Year!
Vanmorgen zijn we al vroeg naar de stad gegaan. We hadden gelezen dat de versmarkten een belevenis waren om te bezoeken. Om tien uur parkeerden we onze mini-suv tussen de handelaren en koks van grote hotels bij Souq Al Jubail. De overdekte markt is in drie grote secties verdeeld: de vleeshal, de groente en fruit-hal en de vishal. In de vleeshal kon je grote delen van lammeren en schapen kopen. De kopers liepen tussen de handelaren door en wezen aan welk stuk vlees ze wilden kopen. Ze kwamen een koopprijs overeen en kregen een ticket waarmee ze bij de grote centrale kassa’s konden afrekenen. We zagen niemand met die hompen vlees slepen, dus die zullen dan waarschijnlijk thuis worden bezorgd. Ook zagen we dat het rundvlees in de minderheid was. Varkensvlees is uit den boze. Dit geldt als on-rein in Arabische landen.
Na de vleeshal liepen we door de vishal. Hier lagen vele vers gevangen vissen en schaaldieren mooi uitgestald. We zagen allerlei wit- en platvis, maar ook haaien, tonijnen, sardienen enz. Als de koper hier iets van zijn (allemaal mannen) gading had uitgezocht en bij de centrale kassa had afgerekend, dan werd de vis indien gewenst compleet schoongemaakt in de twee grote verwerkingsruimtes. De handelaar kon hier achter een grote ruit zijn waar in de gaten blijven houden, terwijl het werd schoongemaakt. Het was er allemaal heel clean.
In de groente- en fruithal maakten we een hele ronde en vergaapten ons aan de meest tropische groenten en fruitsoorten. Hier spraken de handelaren je ook aan en moest je van alles proeven. We hebben er twee appels, een potje verse honing en op een terrasje een kop koffie, een kop thee en een muffin voor 6 Dirham (omgerekend € 1,25) gekocht. Het was erg leuk om dit mee te maken. Daarna zijn we met de auto naar de Central Souq gereden. Een trip van ongeveer 2 minuten. Hier liepen wat meer toeristen rond en kon je vooral goud en kleren kopen. In de juwelierszaken zag je de meest protserige sieraden. We hebben maar niks gekocht.
In de kledingwinkels kon je van alles krijgen. Van t-shirts, tot prachtige jurken, Arabische mannen-“jurken” en bontjassen. De mannen-“jurken” heten lahbaja of dialaba. Frank kocht er enkele overhemden, een trui en een vest. Gewone Europese kleding dus. Rond twee uur waren we weer in ons hotel, waar we ons na de lunch nestelden op het strand. Nou ja: Petra ging zonnen en Frank liep zijn 5km langs het strand. Het is een heerlijk plekje hier! ’s Middags is het eb, en is het strand echt breed. Verder lijkt het erop dat de overige gasten een omgekeerd schema hebben. Het strand is dan heerlijk rustig. Petra begint ook al flink bruin te worden.
Rond half zes ging de zon onder en dan maakten wij ons ook op voor de avond. Ons doel in Dubai vanavond is het prachtige Souk Madinat Jumairah, pal naast het Burj Al Arab hotel met zeven sterren. We hebben er langs het water op een terras van een exclusief Italiaans restaurant een hele luxe visschotel gegeten. We voelden ons de koning te rijk, totdat we de rekening kregen. We moesten even slikken: foutje in de bestelling… Maar het was het waard! Het was een geweldige avond.
We zijn op de terugweg niet over de snelweg teruggereden, maar door de wijken van Um Seqeim. Deze wijk is heel exclusief en ligt tussen de Burj Khalifa en de kust. Al jaren bezoeken we hier een heel exclusief huis aan het strand, dat je meer doet denken aan duizend-en-een-nacht, dan aan het moderne Dubai. Toe we hier de eerste keer waren, was het in aanbouw en, nieuwsgierig als we zijn, zijn we daarna elke keer weer komen kijken hoe ver het is en wie erin is gaan wonen. Vorig jaar was het nog steeds niet gereed en zag het er zelfs onderkomen uit. Overal zand. Maar dit jaar was alles gepoetst, brandde er licht in een vleugel, maar was het nog steeds onbewoond en toen we goed keken, zagen we zelfs steigers in de centrale hal staan… en steeds fantaseren we er hele verhalen bij, van wie dit bouwwerk is en wat-ie doet…
Rond elf uur waren we terug in het hotel en hebben we onder het genot van een glaasje champagne op het terras genoten van de stille avond met op de achtergrond de geluiden van de zee.
2 jan 2018: Strand en Global Village
2 januari. Het is zo onwerkelijk. Heerlijk ontwaken aan de zee. Toen we vanochtend opstonden was het heerlijk zonnig en lag de zee er heel kalm bij. Gisteren alle hectiek van het nieuwe jaar en vandaag weer business as usual. De badmeesters maakten het zwembad schoon, zetten de stoeltjes en bedjes klaar voor de gasten en op het strand stond ook alles al klaar. We hadden vandaag besloten dat we niet direct op pad zouden gaan, maar lekker gingen uitrusten aan het strand. En wij waren niet de enigen! Het leek of iedereen het zelfde gedacht had. Daarbij kwam ook nog dat het (mede door de volle maan) springvloed was. Het water stond heel erg hoog en de strook strand was heel erg smal. De voorste bedjes stonden gedurende de hele ochtend in het water.
Omdat het windstil was in de ochtend, voelde de 24 graden al heerlijk warm aan. We hebben mensen gekeken, gedut en in onze e-readers gelezen. We voelden ons als een Sjeik in Dubai :-). Rond lunchtijd wordt het op het strand altijd heel rustig en lijkt het of alle gasten op pad gaan. Het was weer eb en Frank heeft weer een wandeling gemaakt langs het water. Tegen een uur of drie hadden we er genoeg van en zijn we ons gaan douchen en optutten voor de avond. Vanavond stond het bezoek aan de Global Village in Dubai op het programma.
Global Village is het grootste seizoensgebonden culturele ontspannings- en winkelevenement in de regio en trekt jaarlijks een groot aantal bezoekers. In de 159 dagen dat Global Village afgelopen jaar geopend was trok het evenement een record van 5,6 miljoen gasten. Het seizoen duurt van 1 november tot begin april. In de zomer is het er te warm. Het terrein beslaat 820.000 vierkante meter. Je kunt hier dagelijks genieten van een groot aantal landen paviljoens, gerechten vanuit de hele wereld proeven, shoppen voor lokale producten, een groot aantal attracties bezoeken en vele optredens van lokale sterren bijwonen.
Wij kwamen rond half zeven aan en het was er al gezellig druk. Daar waar wij twee jaar geleden nog nagenoeg de enige toeristen waren, merkten we nu dat er duidelijk meer toeristen deze plek hebben gevonden. We bezochten de paviljoens van onder andere de U.A.E., Iran, Pakistan, Rusland, Sri Lanka en Europa. De winkeliers prezen met bravoure hun koopwaar aan: Voorbeelden zijn: Stoffen, kleding, waaronder bontjassen (Pakistan), doeken, honing, noten, kruiden, geurtjes (U.A.E.), te veel om op te noemen.
Behalve de landenpaviljoens was er nog een groot kermisterrein. Maar dat hebben we letterlijk links laten liggen. Ook was er een groot gebied ingericht met restaurants van de verschillende landen. We hebben heerlijk gedineerd bij een restaurant met lokaal eten en gezellig gesproken met de Egyptische ober. Wat ons op viel is dat de locals graag eten bij de Amerikaanse ketens, zoals Pizza Hut, KFC en andere hamburger tenten.
Rond half twaalf waren we weer “thuis”.
3 januari 2018: Hatta Heritage Village
In Nederland woedde vandaag de eerste westerstorm van 2018. Nou, hier kregen we er het staartje ervan mee. Het woei zo hard, dat we niet aan het strand konden zitten/ liggen. Dus zijn we al vroeg op pad gegaan naar Hatta. We hebben twee jaar geleden hier ook al heen willen gaan, maar strandden toen op oudjaarsdag in het niemandsland tussen Dubai en Oman. We lazen vandaag op grote bill-boards dat deze weg echter alleen gebruikt mag worden door inwoners van de UAE en Oman. Vandaar dat we toen werden teruggestuurd.
Vandaag dus een tweede poging. Toen we de bestemming in onze GPS intikten, stuurde hij ons weer door Oman. Daarna vonden we een omweg, die geheel door het Emiraat Dubai ging. Onderweg reden we eerst door de geel-rood gekleurde woestijn en later werd het gebied steeds bergachtiger. De bergen oogden troosteloos en somber. Alleen maar rotsen. Als je nu denkt dat we daar als enigen waren, heb je het mis! We reden over een nieuwe vier-baans weg waar je 120 km/h mocht rijden. De wegen in de Emiraten zijn opmerkelijk goed te noemen en de borden zijn duidelijk. Onderweg zagen we een nederzetting van Bedoeïenen, maar ook compleet uit de grond gestampte dorpen. Vele waren nog in aanbouw. Dit zal waarschijnlijk de overflow worden van de grote steden aan de westkust. Petra maakte nog een mooie foto van een aantal dromedarissen met jongen. Heel schattig!
Rond het middaguur kwamen we aan in Hatta. Dit in de oude staat herstelde museum laat goed zien hoe de Emirati vroeger leefden. Het bestaat uit 30 bouwsels, waaronder hutten en huizen die zo hersteld zijn dat ze er precies bijstaan als honderden jaren geleden. In het dorp zijn ook voorwerpen en documenten van een lang vervlogen bestaan te vinden, deze helpen u erachter te komen waaruit Dubai’s Arabische erfgoed bestaat, van de eetcultuur tot folklore. Je kunt het vergelijken met Bokrijk.
We hebben er een uurtje rondgelopen en vele foto’s gemaakt. In de huisjes werden verschillende thema’s verklaard, zoals het fort, een woning, de hutjes van bedienden en de uitkijktorens. Verder werden de ambachten uitgebeeld. Er waren niet veel bezoekers. We denken een stuk of twintig.
Daarna zijn we weer terug gereden. Rond drie uur waren we in het hotel. Even overlegd met het thuisfront en toen een dutje gedaan en een spelletje gespeeld. Buiten woei het nog steeds veel te hard en hing op het strand de rode vlag uit. Zwemmen in de zee was dus verboden.
Na het goede nieuws over de operatie van Stef, zijn we rond acht uur naar de Mega Mall in Sharjah-centrum gereden. Daar hebben we als echte toeristen geshopt (uitverkoop!) en lekker Indiaas gegeten. Om half twaalf waren we weer terug.
4 jan 2018: Het oude Dubai
Vanmorgen hebben we wat door de wijk van het hotel gewandeld. Daarna heeft Frank zijn wandeling gemaakt. Dit ging met veel hindernissen, want door de harde wind en de hoge golven werd het strand steeds overspoeld met zeewater, wat van het wandelen een echte uitdaging maakte. Verder wat gelezen en geluierd. Daar is de vakantie immers ook voor bedoeld he?
Rond vier uur zijn we binnendoor naar Dubai, naar Jumeirah getoerd. Onderweg bekeken we de gigantische bouwwerken van Sharjah. In Jumeirah stopten we even op het strand . Maar daar was nog niet veel te beleven. We zijn vervolgens naar het oude centrum (Bur Dubai) gegaan waar we de auto langs de Dubai Creek konden parkeren. Parkeren was hier twee jaar geleden nog voor niks, maar we moesten nu ongeveer € 1.00 per uur betalen. Nog niet duur dus.
De beroemde Dubai Creek loopt dwars door het stadscentrum van Dubai en verdeeld het centrum in de wijken Bur Dubai op de zuidwestelijke zijde en de wijk Deira op de tegenovergelegen zijde. Vroeger werd de Creek voornamelijk gebruikt door de parelvissers en de lokale handelaren om handel te drijven met de naastgelegen Emiraten. Momenteel wordt de Creek vooral gebruikt door de traditionele Abra’s welke toeristen en lokale bevolking van de ene naar de andere kant varen, luxe jachten, rondvaartboten en vrachtschepen (dhows) welke de verderop gelegen havens bevoorraden.
We hebben aan de kant van Bur Dubai de stoffen-souk bezocht. Daarna zijn we naar Deira gegaan. Een leuke manier om naar Deira te reizen is door middel van een traditionele abra boot. Vanaf het abra station in Burj Dubai vertrekken er vrijwel iedere minuut abra’s welke je voor 1 Dirham (€ 0,23) naar de overkant van de Dubai Creek brengen. Verder is er aan de oevers van de Dubai Creek genoeg te beleven. Zo kun je uren lang kijken naar de vele bootjes die over het water kriskras door elkaar heen varen zonder elkaar te raken.
In Deira hebben we gewandeld over de Spice Souk en Gold Souk. Daar zagen we ook een eettentje met oliebollen. We hebben er eentje gekocht, alleen was de smaak anders als we verwachtten: Het was een pittige, vegetarisch gevulde aardappelbol.
Toen we moe waren getrampeld zijn we terug gevaren naar de andere oever en hebben heerlijk gegeten langs de oever van de Creek op een mooi terras. Met een buikje vol zijn we vervolgens weer naar ons hotel gegaan. Daar merkten dat de wind helemaal was gaan liggen en de golven al een stuk lager waren. Morgen zal het dus weer beter vertoeven zijn op het strand.
5 jan 2018: De voorlaatste dag in Sharjah
Vanmorgen merkten we voor het eerst in drie dagen de wind was gaan liggen en de zee iets rustiger was. Er was ook weer bedrijvigheid op het strand en terwijl we gingen ontbijten, werd de rode vlag, ten teken dat er niet gezwommen mag worden, weggehaald. De lucht was veelbelovend en we nestelden ons tussen de Russen op het strand. Omdat de vloed nog moest komen, lag iedereen vrij dicht op elkaar op een smalle strook. We merkten ook dat de storm van de afgelopen dagen veel zand van het strand had weggespoeld. Daardoor leek het ook nog eens extra smal. Petra las een boek in haar e-reader en Frank een luisterboek tijdens zijn wandeling. Frank heeft nog in zee gezwommen.
Het is echt heerlijk hier! Na de middag nam de wind weer in kracht toe en werd het te koud om te blijven liggen. We waren toen trouwens toch al bijna de laatsten, want de overige hotelgasten vertrekken allemaal, zo snel het buffert in het hotel open gaat. Wij hebben niet all-inclusive geboekt, dus houden we het strand na de middag altijd voor ons alleen :-). Rond een uur of drie zijn we terug gegaan naar de kamer en hebben ons verfrist en gekleed voor de avond. Hier in de Emiraten is het beter om armen en benen bedekt te hebben, als je ’s avonds op stap gaat. Dat doen wij dan ook trouw. We gingen in een groot winkelcentrum nog een keer op jacht naar souveniers en Petra kocht een sjieke jas voor in het voorjaar.
Daarna hebben we nog een lekkere grillschotel gegeten in de “food-court” en rond negen uur waren we weer terug op de kamer. We zijn nog een keer door alle foto’s heen gegaan en prijzen ons gelukkig met deze mooie herinneringen. Morgen nog een dag aan het strand: ze hebben mooi weer voorspeld. ’s avonds gaan we naar “the Walk” in de Marina van Dubai. Hier hadden we in het eerste jaar dat we hier kwamen het hotel. Tot morgen!
6 jan 2018: Zon, zee en strand
Vandaag de laatste dag. Het was heerlijk strandweer en dat kun je vooral zien aan Petra. Wat is die bruin geworden! Daarna de koffers gepakt en alvast uitgecheckt. Vanavond zijn we naar de Dubai Marina geweest en hebben daar voor het laatst heerlijk Arabisch gegeten. Om kwart over 10 waren we weer terug. We gaan nu slapen. Om half vijf gaat de wekker voor de terugreis. Tot snel!
7 jan 2019: De terugreis
Vanmorgen ging om half vijf de wekker. Een uur later waren we al op het vliegveld. De auto zonder krassen terugbezorgd bij de verhuur en om half negen met een stralende ochtendzon vertrokken. Nu zijn we net geland in Düsseldorf in een ijzige kou. We zijn het niet meer gewend! Nu de koffers ophalen, daarna de Tesla en dan naar de kinderen. We verheugen ons erop! Bedankt voor de mooie reacties op deze blog en het was weer een geweldige reis!