2022: Naar de winterzon: Sharjah Beach

De corona-pandemie hield ons bijna twee jaar lang aan de grond. We konden en wilden ook niet ver vliegen. We waren voorzichtig en hielden ons aan de adviezen die onze regering ons gaf. Petra had het knetterdruk op haar werk en Frank verlegde zijn werk binnen rij-afstand. Hij werkte in de Benelux, in Polen, Engeland en in december 2021 ging hij voor het eerst weer met het vliegtuig. Naar Ierland deze keer. En voorzichtig begonnen we weer te dromen. Te dromen van een vakantie naar de zon. Curacao stond bovenaan het lijstje van Petra en Frank wilde weer graag naar de UAE. En dat laatste kreeg de doorslag toen zich een aantal werkafspraken aandienden. We hadden met de kerst doorgewerkt om er een combinatie werk-vakantie van te kunnen maken in de laatste twee weken van januari. Op het allerlaatste moment durfden we het aan en boekten een reis naar Dubai – Sharjah.

8 jan 2022: Het besluit is genomen: We gaan !

De laatste dagen gaf toch wat onrust: De Omikron besmettingen liepen hard op en we aarzelden om een beslissing te nemen. Curacao was al helemaal afgedaan en we waren blij dat we dat sowieso niet geboekt hadden. Dat zou weer op een grote teleurstelling zijn uitgelopen. De afgelopen week heel voorzichtig geweest. We moesten echt voorzichtig zijn om niet positief te testen. Elk kuchje of kriebeltje resulteerde in een onvermijdelijke sneltest voor ons beiden, en steeds was het resultaat gelukkig: Negatief!

Vandaag hakten we de knoop door. Volgend weekend gaan we! Frank wilde graag wat mensen spreken in de UAE en dus was de gelegenheid daar. We hebben geboekt! Op de reisapp van het ministerie opgezocht wat er nodig was, aangevuld met informatie van Emirates. De vlucht boeken was nog het gemakkelijkst, maar alle papierwinkel die daarom heen kwam kijken, maakte het nog een hele kluif. We hebben allebei de booster al rond de kerst ontvangen en de Coronacheck-app was aangevuld. Nu nog de aanvraag indienen bij de UAE-overheid en de PCR test regelen voor de heenvlucht. Het duurde tot diep in de avond voordat we alles geregeld en bevestigd hadden. Alle benodigde gegevens geüpload naar de site van Emirates en de voorpret kon pas echt beginnen!

De komende week is nog een drukke werkweek met nachtdienst voor Petra en twee opdrachten in het land voor Frank. Vrijdagavond is hij weer thuis en dan de spannende PCR test doen bij Spoedtest in Heerlen. Pas dan weten we of het feest echt door kan gaan…

14 jan 2022: De spanning loopt op

Toen Frank vanavond thuis kwam, hebben we allebei een sneltest gedaan om te kijken of alle lichten nog steeds op groen staan. We zijn allebei heel erg voorzichtig geweest en we konden ons niet indenken dat we het ergens hebben opgelopen. Gelukkig was de uitslag gunstig. Om zeven uur hebben we de persconferentie gekeken en ondanks de sterk oplopende positieve tests in Nederland, worden er toch versoepelingen bekend gemaakt. De scholen gaan allemaal weer open, we mogen weer meer mensen ontvangen thuis en onder andere winkeliers en de kappers mogen weer aan het werk. Maar de lange haren van Frank kunnen voor de reis niet meer gekortwiekt worden. De horeca blijft nog minimaal twee weken dicht. Om half negen zijn we naar de teststraat gegaan. Wat een rij stond hier, zeg! Maar alles verliep soepel en om 9 uur waren we alweer thuis. Nog een avond voor de buis (Voice of Holland) en op tijd naar bed. Wat is dat wachten op de uitslag spannend!

15 jan 2022: Yes! Een negatieve PCR test!

De hele morgen zijn we druk bezig geweest met inpakken, honden naar de oppas, de laatste boodschappen en nog wat gepoetst in huis. Gelukkig kwam de uitslag vroeg: Eerst kreeg Frank de mail: -Negatief- en vlak daarna volgde het verlossende bericht aan Petra: -Negatief- . Nu staat er echt niets meer in de weg om op reis te gaan. We hebben direct ingecheckt, maar nog geen boarding passen – vreemd, zal wel door de Covid voorschriften komen. Morgenvroeg rijden we om 8 uur naar Schiphol en dan zien we wel verder…

16 jan 2022: De reis naar Dubai

Lang voordat de wekker ging waren we al wakker. De laatste spullen in de koffers. Last minutes ook besloten om de golf-spullen mee te nemen. Misschien is er gelegenheid om een rondje te lopen op een van de mooie banen in Dubai of Sharjah. Dat zou geweldig zijn! Klokslag 8 uur zaten we in de auto, maar voordat we de wijk uit waren zijn we twee keer gestopt: Hebben we alle papieren? Ja. Hebben we de make-up tas? ja! We zaten met een grote smile in de auto, net kinderen die op schoolreisje gaan. Zelfs een hele zak broodjes mee, zoals dat hoort.

Het was lekker rustig onderweg. Op zondagmorgen zijn helemaal geen vrachtwagens op de weg en na ruim twee uur rijden draaiden we de parkeerplaats van het grote Corendon hotel Schiphol op. Hier hebben we een uurtje gepauzeerd, terwijl de auto aan de supercharger stond. Vanaf 11 uur hadden we de parkeerplaats P3 gereserveerd en na het parkeren liepen we met twee koffers en een golftas naar de bus en een kwartiertje later stonden we in de drukke vertrekhal. We hadden allebei een FFP2 masker op, zodat we ons veilig voelden. Nadat we eerst bijna bij de verkeerde maatschappij de koffers hadden afgegeven (Frank had in de snelheid verkeerd op het bord gekeken) kwam bij Emirates de aap uit de mouw: Als we de gespaarde airmiles nu inleverden, dan mochten we op de eerste verdieping zitten: Businessclass. Dat was nog eens een moeilijke vraag! Natuurlijk wilden we dat. En daarmee staat ons account op dit moment weer op nul. Maar ja, het is voor een goed doel, zeg ik maar. Haha. We mochten alleen niet meer in de lounge, maar dat vonden we geen probleem.

Snel door de beveiliging en douane en langs de winkels. In de buurt van de gate kochten we een kop koffie voor bijna 5 euro, maar we waren zo uitgelaten, dat dat ons niet deerde. En even later zaten we met twee dure businessclass tickets op de harde stoeltjes bij de gate. Lol dat we hadden! De grote Emirates A380 heeft een groot bovendek met vooraan eerste klas stoelen, met zelfs twee douches, en daarachter ruim 70 businessclass plaatsen. We zaten in het midden in onze eigen cocon. Nu was het afstand houden ineens een stuk makkelijker. Je was wel nog steeds verplicht om je mondmasker te dragen, behalve als je bent aan het eten natuurlijk.

Toen kwam het minder goede nieuws: doordat het vliegtuig te laat binnen was gekomen, vertrokken we ruim een half uur te laat. En eenmaal van de gate werden we naar een parkeerplaats gebracht, waar de piloot eerst nog een aantal calculaties wilde doen, voordat we vertrokken. Die pakten goed uit en toen we uiteindelijk gingen, hadden we een uur verloren. Het was heerlijk om zo luxe te vliegen. Na het opstijgen konden we de stoelen helemaal plat leggen om te slapen, als we wilden. Maar dat wilden we natuurlijk niet. We kregen na de start eerst een glaasje champagne. Daarna konden we a la carte kiezen wat we wilden eten. Voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht. Allemaal om de beurt gebracht op echt servies en met echt bestek. Hier zullen we nog lang over napraten!

Het was bijna een uur in de nacht toen we eindelijk in Dubai landden. Ook mooi dat je dan ook als eerste van boord mag! Omdat we ons allebei in het verleden gekwalificeerd hebben voor de versnelde douane-procedure, konden we direct naar de elektronische poortjes en stonden we in no-time bij de bagageband. Ook daar ontdekten we weer de voordelen van businessclass vliegen: onze koffers en golfset kwam bijna als eerste over de band.

Daarna hebben we toch nog ruim een uur nodig gehad om de huurauto op te halen maar om half drie in de nacht stonden we dan eindelijk voor de deur van het hotel. Eenmaal op de kamer hadden we nog zoveel energie, dat we eerst naar het strand zijn gelopen en de zee wilden bekijken. Het was volle maan, dus alles was goed te zien. Onze kamer heeft een eigen deur naar zwembad en strand. Dus ook hier geen probleem om bv in een drukke lift te moeten stappen. Een mondmasker is wel verplicht bij alles wat je buiten de kamer doet, zelfs gewoon buiten op straat. Morgen meer nieuws.

17 jan 2022: de eerste dag in Sharjah

Ja, we zijn niet in Dubai, maar in Sharjah. Dat is het aangrenzende Emiraat naast Dubai. Hier gingen we al jaren naar toe. Lees maar in onze eerdere blogs over de Emiraten. De hotels aan het strand zijn hier zijn een stuk betaalbaarder. Eerder gingen we altijd naar het Sharjah Beach Hotel, maar dat konden we om een of andere reden deze keer niet boeken. Vandaag werd duidelijk waarom: Het hotel is verkocht en gesloten. De nieuwe eigenaar wil het hotel afbreken en er een nieuw hotel bouwen. Het lag er troostenloos bij… Deze keer hebben we het naastgelegen Hotel Occidental geboekt: zelfde strand en zelfde zee. Dus ook goed. De voertaal is echter niet Arabisch of Engels, maar Russisch. Wij zijn volgens ons de enige niet-Russen. Maar dat waren we ook al bij de buren gewend. Dan kunnen we ook vrijuit praten (en roddelen), want niemand verstaat ons toch :-).

Nadat we hadden uitgeslapen, waren we eigenlijk te laat voor het ontbijt. Om half elf sloot het en wij kwamen om half elf binnen lopen. Maar de vriendelijke manager zwaaide ons door en nadat we ons bordje hadden volgeladen, werd alles snel opgeruimd.

Na het eten hebben we ons op een bedje aan het strand genesteld. Maar echt relaxen konden we nog niet. Alle stress van de afgelopen weken drukte nog op onze schouders. Frank ging daarom eerst een lange strandwandeling maken en Petra probeerde nog wat te slapen. Het was zonnig en er stond vandaag een stevige bries.

Tegen drie uur hebben we ons opgefrist en nadat we een kop koffie hadden gedronken op ons eigen terras, zijn we rond etenstijd naar een groot winkelcentrum in de buurt gereden. Hier hebben we wat rondgeslenterd en is Frank naar de kapper geweest. Daarna hebben we de auto bij een kanaal geparkeerd en vonden we een restaurant waar we al vaker waren geweest. Daar hebben we heerlijk Arabisch gegeten. Het vakantiegevoel begon te komen.

18 jan 2022: Vuurwerk bij Bluewaters Island

’s morgens volg goede moed weer naar zee gegaan. Zelfde procedure als gisteren, alleen na de wandeling werd de wind te sterk en de wolken kregen de overhand. We besloten om een golfterrein te gaan zoeken. Op internet bleek dat we een veel te grote keuze hadden, maar ook hier bleken de banen in Sharjah veel betaalbaarder dan de banen in Dubai. We kozen gewoon de dichtbijzijnste en gingen naar de Sharjah Golf and Shooting Club, ongeveer een kwartier rijden van het hotel. We waren benieuwd hoe het zat met die naam:

Met onze eigen TOMTOM was de locatie snel gevonden. Net buiten de stad, tussen de kruising van twee snelwegen is een gigantisch sportterrein waar je vele sporten kunt beoefenen: Kleiduiven en Kruisboog schieten, Painball, Rugby, Tennis, Golf, maar er was ook een echte schietbaan waar de politie oefende. We vroegen de weg naar het clubhuis en iedereen was even behulpzaam. We hadden besloten om niet meer vandaag te gaan golfen, maar morgen om 11 uur te gaan, omdat het dan rustig is en we dan niet zo snel hoefden te slaan. Nadat we de reservering hadden gemaakt, zijn we naar het restaurant toe gegaan. Daar hebben we lekker geluncht, met zicht op de driving range.

Daarna zijn we naar de Dubai Marina gereden. Dat is het gebied dat een half uur verder op ligt en waar we het eerste jaar naar toe zijn geweest. Het is er in 8 jaar zo sterk veranderd: Er is een compleet eiland voor de kust opgespoten, waar de organisatie Ceasars Palace (Ja die van Las Vegas) een gigantisch hotel heeft gebouwd. Verder is er een levendig uitgaansgebied gecreeerd met als hoofdattractie een gigantisch reuzenrad: groter dan de versie in Londen. Helaas was het vandaag gesloten wegens ounderhoud. Wel was er twee keer die avond een mooi voorwerk dat luid galmde tegen alle grote kantoor- en woontorens op het vaste land.

Na de vuurwerk-voorstelling was het tijd om weer een restaurant te zoeken. We zijn toen naar de groet binnen-haven gelopen om in het Marina-winkelcentrum te genieten van een Sushi Train. We zijn hier al eens eerder geweest en het was mooi om weer terug te zijn. Het toetje was een ijsje voor 2 DHR (50 ct) bij de mc Donalds 🙂

We hebben vandaag veel geslenterd en gelopen en toen we terug waren in het hotel stond te stappenteller op ruim 25.000 stappen.En dat met een mondmasker op. Dus moe en voldaan zijn we gaan slapen.

19 jan 2022: Golfen onder de palmbomen.

Vandaag gingen we ons geluk beproeven op de golfbaan. We hadden er zin in en daarom zaten we al vroeg aan het ontbijt. Hier wil ik wat meer van vertellen: het restaurant in ons hotel werkt met tijd-slots. Elke dag moet je van te voren aangeven hoe laat je ongeveer wilt ontbijten. En om zo weinig mogelijk contactmomenten te veroorzaken, mag je niets zelf pakken. De obers staan bij het buffet en worden zelfs nijdig als je zelf de broodjestang in de handen pakt. Ze doen er zo veel mogelijk aan om de Covid buiten het hotel te houden. Maar iedereen werkt zo goed en kwaad als het kan eraan mee. Verder is het gedrag van de gasten typisch Russisch: ze nemen veel mee naar hun tafel en maken daar mini buffetjes. Het gevolg is dat er toch veel niet gegeten wordt en er dus ook veel verspilling is. Gelukkig doen wij hier niet aan mee en houden het ontbijt zo licht mogelijk.

Om 10 uur waren we al op de golfbaan. We wilden eerst oefenen en na het inchecken kregen we een golfkarretje toegewezen en bracht een van de medewerkers ons weer naar de auto, waar de set nog in lag. Daarna bleek dat we eigenlijk twee sets moesten gebben. Petra en ik hadden maar een set bij ons en we kregen een lege tas erbij, waarin we de stokken moesten verdelen, zodat dat niet opviel.

We hebben op de driving range fanatiek ingeslagen, met het gevolg dat we al moe waren voordat we aan de ronde begonnen. Dat beloofde wat. Maar het ging heel goed! we hadden alle tijd en geen druk van achterop komende spelers, dus konden ons eigen tempo bepalen. En het ging goed! Frank kwam met 49 slagen van de baan met een birdy op de laatste hole. Omdat Petra het niet meer gewend was en we eigenlijk te lang hadden ingeslagen, haakte ze iets eerder af en heeft niet alle holes gespeeld. Maar we vonden het een geweldige ervaring: Golfen onder de palmbomen. Als het lukt komen we volgende week nog een keer terug.

Na het golfen hebben we ons in het hotel opgefrist en hebben op onze kamer een boterham gegeten. We hebben nog rustig aan gedaan. ’s Avonds hebben we Indiaas gegeten in een foodcourt van een winkelcentrum.

20 jan 2022: Weerzien met Pradeep van Fluke

Vandaag een werkdag. Vanmorgen heeft Frank met Pradeep afgesproken om de lopende en nieuwe projecten door te spreken. Ik had me verheugd om het nieuwe kantoor van Fluke in Dubai te mogen bewonderen, maar daar stak de pandemie een stokje voor en moesten we uitwijken naar een terras van Starbucs Reserve in de buurt van het gloednieuwe Rove Hotel bij La Mer. Het voelde goed om hier buiten op het terras de zaken te bespreken. We konden makkelijk de voorgeschreven afstand bewaren en hoefden met een kop koffie geen mondmaskers te dragen. Zie het www.LinkedIn.com bericht voor de zakelijke informatie.

Na de bespreking zijn Petra en Frank samen nog naar het nieuwe Rove hotel gelopen om te kijken of dat misschien iets zou zijn voor de volgende keer. De laatste keer dat Frank voor het werk in Dubai was, heeft hij ook in een hotel van deze keten geslapen en dat was goed bevallen. Het hotel zag er goed uit. Het ligt centraal en langs het strand en is betaalbaar. Dus dit zou voldoen.

Daarna zijn we gaan dineren in een spliternieuw winkelcentrum, even zuidelijk van de Marina. Petra had dat op haar lijstje gezet, omdat dit een van de grootste thema-winkelcentra van het land is. Het heet IBN Battuta Mall. Je kon er zo vanuit de parkeergarage naar binnen lopen en de sfeer van de verschillende vleugels stralen landthema’s uit. Het intereur is geinspireerd op de reizen die de Arabische ontdekkingsreiziger Battuta maakte naar Andalusie, China, Egypte, India, Perzië en Tunesie. We keken onze ogen uit. Wat een pracht en praal! In een van de restaurants hebben we een eenvoudige Indiase maaltijd genuttigd.

Na het eten zijn we weer naar het hotel gereden. Dat lag 37 km verderop en we hadden niet rekening gehouden met de spits tussen Dubai en Sharjah. Vanaf het vliegveld hebben we stapvoets de laatste 9 km afgelegd. Dat was een beetje een domper, maar we hadden wel tijd om de dag nog een keer te evalureren. Toen we in het hotel aankwamen heeft Petra nog wat gelezen en Frank nog een paar uurtjes gewerkt. Er viel nog wat e-mail verkeer in te halen en de planning van de komende training moest nog worden gemaakt. Snel nog dit bericht getypt en toen slapen. Morgen gaan we netwerken op de Expo 2020.

21 jan 2022: De Expo 2020 Dubai

Ja, je leest het goed. De wereldtentoonstelling Expo 2020 Dubai heeft de aanvulling 2020 in de naam gehouden: het jaar dat het eigenlijk zou beginnen. Door de pandemie is de start een jaar uitgesteld en duurt tot 31 maart aanstaande.

Vanmorgen werden we wakker door de harde wind. Het stormde buiten. De golven van de zee beukten tegen het terras van het hotel en het was onmogelijk om aan het strand te liggen. De zon scheen welliswaar, maar door de wind voelde de 22 graden toch fris aan. Rond 10 uur waren we op pad. Het Expo terrein ligt aan de zuidkand van de stad, in de buurt van het tweede vliegveld van Dubai. Het klinkt dicht bij, maar het was toch bijna 60 km rijden. Gelukkig was de spits al voorbij en konden we er snel naar toe rijden.

Het Expo terrein is verdeeld in 3 thema’s: opportunity, sustainability en mobility. Er doen 192 landen mee met deze Expo 2020. Paviljoen Nederland is 1 van de bijna 200 paviljoenen die je er kunt bewonderen. Het thema van de Expo is: “Connecting minds, creating the future!”

We hadden van te voren een lijstje gemaakt waar we zeker langs wilden. Naast het paviljoen van de UAE en natuurlijk Nederland, stonden de volgende landen op het lijstje: Belgie, Luxemburg, Saudi Arabie, China, Pakistan, Zud Korea, VS, Israel, Singapore, Finland en Japan. Een hele lijst. Het paviljoen van Nederland ligt in het sustainability-deel van de wereldtentoonstelling. De beschrijving is als volgt:

“Het ontwerp voor het paviljoen bestaat uit een complex dat zich onderscheidt op het gebied van circulariteit en het gebruik van innovatieve, duurzame technologieën. Het paviljoen is een circulaire klimaatinstallatie die aansluit op het door Nederland gekozen thema ‘Uniting water, energy & food’. Zowel de particuliere als de zakelijke bezoeker krijgt er een zintuiglijke ervaring van natuurlijke fenomenen. Het paviljoen verbeeldt een miniwereld waar je in kan stappen, waar water, energie en voedsel onlosmakelijk zijn verbonden en het klimaat op natuurlijke wijze wordt gecontroleerd. In een land met een droog woestijnklimaat creëert Nederland een biotoop waarin we ons eigen water, energie en voedsel produceren, dat niet tot stand kan komen zonder onderlinge verbinding.“

Tijdens het bezoek kwamen we al snel te spreken met een van de managers en hij vertelde ons de achtergronden en liet ons ook achter de schermen kijken. Hij kon er erg enthousiast over praten en nam ook alle tijd voor ons. Ver in de avond hadden we ons lijstje pas afgewerkt en nog niet een lwart gezien van alle paviljoens. Het is net als een beursbezoek. Als je je niet voorbereid, loop je als een kip zonder kop langs alle stands en dat was ons gelukkig niet gebeurd. 🙂

Toen we in de auto zaten, hadden we 16 kilometer gelopen en 24.000 stappen geregistreerd op onze stappenteller.Het was echt koud geworden vanavond en Frank had de Fluke-polo aan met korte mouwen en was blij dat we in de auto de verwarming aan konden zetten. We hadden de hele dag in de harde wind gelopen en omdat het normaal lekker warm is in dit land, zijn alle paviljoens open gebouwd, zodat de wind voor verkoeling kan zorgen. alleen werket dat vandaag averrechts. We waren om 10 uur moe maar voldaan op onze kamer. Gelukkig is het nu weekend en wordt het weer beter.

22 jan 2022: Zon!

Wat een ravage was het vanmorgen aan de strandzijde van het hotel. De storm en de bijna volle maan hadden een springvloed veroorzaakt. Een groot gedeelte van het strand was op de kleine boulevard beland, die het strand scheidde van de tuinen van het hotel. Ook bij de lounche-bar in de tuin lag 20 cm zand. We hebben er niks van gemerkt, omdat we gisteren bij de Expo waren, maar het moet hier aan het strand flink tekeer zijn gegaan. Er moest zelfs een BOBCAT aan te pas komen om alles weer een beetje toonbaar te krijgen. De hele dag is door vele mensen hard gewerkt om het zand weer op het strand te kijgen. Er waren vandaag ook geen strandbedjes, die werden pas aan het eind van de dag weer neergezet.

Verder lag het hele strand vol met aangespoelde rotzooi. Flessen, stukken hout, zelfs de boeien die verderop in het water de markering van het zwemgedeelte markeerden, waren allemaal losgeslagen en lagen op het strand. Verder lag het strand vol met aangespoelde kwallen. Deze waren zo groot als een kleine voetbal.

Maar tussen het zwembad en de kleine boulevard hadden wij twee bedjes bemachtigd en konden we lekker rustig zonnen. Maar niet voordat Frank weer zijn dagelijkse wandeling van 5 km had gemaakt. Daarna heeft hij op het strandbedje de foto’s geupload naar de blog en nog wat mails beantwoord. Lekker, zo’n werkplek. De lucht was helemaal blauw en de wind was afgezwakt tot een stevig briesje. Petra vond het heerlijk, zo in de zon genieten.

Overdag zijn we niet meer weg geweest, behalve om een kopje koffie te halen op de hotelkamer (wij nemen altijd ons eigen koffiezetapparaat mee) of voor het nuttigen van een boterhammetje. ’s Avonds hebben we genoten van een prachtige zonsondergang.

Aan het einde van de dag zijn we weer langs het watertje van de eerste avond gaan eten: Een lekkere salade en Arabisch gekruide stukjes kip met gebakken aardappelschijfjes. 1 portie was genoeg voor ons tweetjes. Tijdens het eten, konden we de mensen bekijken die langs flaneerden. Het is er erg gezellig met vooral Arabische gezinnen met kleine kinderen. Op de foto zie je zo’n familie achter ons zitten.

Daarna weer op tijd op de kamer. Daar deze blog gemaakt en nog wat tv gekeken met de ziggo-app. Dit was een heerlijke vakantiedag!

23 jan 2022: Weekend in Dubai

Het blijft vreemd, dat het weekend niet meer verschoven is. Vanaf dit jaar eindigt het weekend niet meer op zaterdag, maar heeft de UAE een 4 1/2 daagse werkweek geïntroduceerd. De autoriteiten hier voegden eraan toe dat het aannemen van een flexibel werksysteem de UAE in staat zal stellen snel te reageren op opkomende veranderingen en het welzijn op de werkplek te verbeteren. Vanuit economisch perspectief zal de nieuwe werkweek de Emiraten beter afstemmen op de wereldwijde markten. En dat hebben we ook gemerkt: dit weekend twee keer lang in de file gestaan, omdat veel mensen onderweg waren naar de bekende uitgangsgebieden. We hadden ons voorgenomen dit vandaag niet meer te laten gebeuren.

Het weer is een stuk beter en aan de zee is het heerlijk vertoeven. We lezen vandaag allebei in onze meegebrachte tijdschriften en boeken. Lezen het nieuws in Nederland op onze telefoon en wandelen op het strand, zodat onze stappenteller ook aan z’n trekken komt. Het is heerlijk en we komen vandaag echt op rust. Door de aanlandige wind gisteren, hangt nog steeds de rode vlag: Niet zwemmen. Dus is het rustig aan zee. Het geluid van de (hoge) golven geeft een rustig gevoel.

Aan het einde van de middag zijn we naar een PCR teststraat gegaan om ons aan te melden voor de test voor de terugvlucht. Die gaan we komende donderdag laten uitvoeren. We zijn hier steeds voorzichtig, maar het helpt natuurlijk dat we veel buiten zijn. Overal in de openbaarheid moet je je mondmasker dragen en dat doen we dan ook.

Nadat we ons aangemeld hadden, zijn we doorgereden naar de Burj Khalifa en de Dubai Mall. Het was ondertussen al tegen achten en we hadden zin in een Arabische maaltijd. Normaal vinden we die altijd bij het restaurant Hatam. Dat is een keten die in vele winkelcentra te vinden is. Daar hebben we een typische oosterse salade, humus en een mix grill schotel besteld. We hadden een plekje binnen in het restaurant genomen, ver weg van de drukte van het winkelend publiek.

Na het eten hebben we wat geshopt en zelfs wat gekocht. Toen we dat slenteren zat waren, zijn we naar buiten gegaan en hebben de fonteinen-show en de lichtshop op de Burj Kahlifa bekeken. Het was er gezellig druk, maar niet zoals vroeger, dat je over de hoofden van de mensen kon lopen. We hebben mooie foto’s gemaakt en waren rond tien uur weer op de kamer. Geen file deze keer… 🙂

24 jan 2022: Naar de Palm Jumeirah in Dubai

Vanavond zijn we naar het bekende palmeiland gereden: Palm Jumeirah is een kunstmatige archipel die voor de kust van Dubai ten zuidwesten van Jumeirah Beach en vlak bij Dubai Marina door enorme baggerwerken werd aangelegd. Het is een van de Palmeilanden, ontworpen en aangelegd door Nakheel, een projectontwikkelaar in handen van de overheid van Dubai. De bouw van Palm Jumeirah begon in juni 2001. Het huidige (Nederlandse bedrijf) Van Oord had daarvoor het contract gekregen. Baggeraannemer Boskalis heeft meegewerkt aan de buitenste ring, maar Van Oord maakte de palmboom zelf. Ontwikkelaars kondigden in 2006 de oplevering aan van de eerste wooneenheden. Eind 2007 was 75% van de geplande bebouwing klaar om te worden overgedragen, met 500 gezinnen die al op het eiland woonden. Op 21 november 2008 werd Palm Jumeirah samen met het Atlantis Hotel (het bekendste gebouw van de eilandengroep) officieel feestelijk geopend. Kylie Minogue gaf tijdens de opening een concert. Eind 2009 waren er 28 hotels geopend op de verschillende eilanden die de Palm Jumeirah vormen.

Na de lancering van het project werd onthuld dat Nakheel het aantal wooneenheden op het eiland verhoogde (met een bijkomende vermindering van de hoeveelheid fysieke ruimte tussen individuele villa’s tot gevolg). Deze stijging werd toegeschreven aan het feit dat Nakheel de werkelijke bouwkosten verkeerd had berekend en dat er extra kapitaal nodig was. The New York Times meldde in 2009 dat veel mensen huizen hadden gekocht voordat ze gebouwd en woedend waren over dat ze nu dichter op hun buren te wonen zouden komen. Tijdens de bouw was de Palm Jumeirah een schiereiland om al het bouwverkeer voldoende doorgang te kunnen bieden van en naar het vasteland. Nadat de grootste bouwactiviteiten klaar waren, werd een brug gebouwd en de landverbinding weggegraven, waardoor Palm Jumeirah een eiland werd.

Sinds we er de laatste keer waren, is er weer veel bijgebouwd. We reden, zoals gewoonlijk als we het palm-eiland bezoeken, eerst helemaal naar het verste punt om, van het mooie Atlantis hotel te genieten. Daarna zijn we terug gereden naar de “stam” van de palm om bij de Pointe van de mooie fonteinen en de lichtshows te genieten. We hebben vanavond bij een TGI-Fridays restaurant voor de afwisseling een Amerikaans menu gegeten: Hamburgers. Wat hebben we genoten van het diner en de fonteinen op de achtergrond. Na het eten zijn we helemaal binnendoor teruggereden naar ons hotel. Een afstand van ongeveer 35 kilometer. We hebben vanavond mooie plaatjes geschoten:

25 jan 2022: Gewond…

… maar niet ernstig. Frank ging vanmorgen al voor 8 uur zijn dagelijkse wandeling maken. De zee was rustig en het beloofde een prachtige dag te worden. Hij genoot van een mooie zonsopgang, terwijl hij zijn ochtend-kilometers in de branding volbracht. Je kunt hier langs het strand van een aantal hotels lopen, tussen twee grote golfbrekers. Het ‘s-morgens vroeg zijn de hotelgasten nog niet op het strand, maar wel een aantal sporters, die net als Frank, voor de drukte hun oefeningen willen doen. Zo is er ook in het hotel een Russische voetbalploeg neergestreken, met aanhang, die hier in de UAE de wintertraining afwerken. We spraken vandaag met een van de voetballers. Het betreft FC Oeral, een club die uitkomt in de Russische Premier League. Ze zijn hier 6 weken en spelen oefenwedstrijden tegen andere ploegen, die ook in de UAE overwinteren. Ze zijn hier met een heel gevolg, inclusief vrouwen en kinderen. En vanmorgen was het hele team op het strand aan het oefenen. En dat was leuk om te zien.

Frank liep daar-langs zijn baantjes op het strand en had net de 5 km volbracht, toen hij heel hard tegen een steen aan liep, die in de buurt van de golfbreker, net onder het wateroppervlak lag. Er volgde een vloek en een hink en even stilstaan in het koude water. Langzaam trok de ergste pijn weg, maar toe hij zijn weg weer wilde vervolgen, voelde hij dat er toch meer aan de hand was. Eenmaal uit het water bleek dat een van de teennagels er af was gescheurd. Dus was de training meteen voorbij. Teug in de hotelkamer heeft Petra de voet professioneel verzorgd. De voet is nu wat dik, maar er is gelukkig niks gebroken.

De rest van de dag heeft Frank op het strand en op de kamer wat gewerkt aan een nieuwe blog voor ORTEON. Daarnaast nog wat commerciële taken verricht en diverse telefoontjes gepleegd en berichten verstuurd. Ondertussen heeft Petra haar derde boek uitgelezen en heeft tussendoor nog twee baantjes getrokken in het zwembad. De dag was om voordat we het in de gaten hadden.

Vanavond hebben we Arabisch gegeten in een groot winkelcentrum in de buurt en toen we terugkwamen heeft Frank nog wat telefoontjes afgehandeld. In Nederland was het nu pas eind van de middag. Om 22 uur natuurlijk de persconferentie gekeken over de versoepelingen in Nederland. Tot morgen!

26 jan 2022: Zon, zee en strand… en een beetje werk

Vandaag geen lange wandeling kunnen maken. De voet is nog steeds gezwollen en pijnlijk. Dus na het ontbijt heeft Petra zich met een vierde boek op de e-reader in de zon genesteld en Frank zit onder het parasolletje op de laptop te werken. Het is een heerlijke werkplek, aan de rand van het zwembad met uitzicht op de zee. En zo hebben we het tot een uur of vijf uitgehouden. Langzaam begon de zon wat te zakken en doordat er een windje opstak, voelden we dat het tijd werd om het luieren te onderbreken tot morgen. We hadden dan ook om zeven uur met Pradeep en Amine van Fluke afgesproken om samen te eten bij een vis-tentje Bu Qtair aan de vissershaven, hier ongeveer 35 km vandaan.

Het Bu Qtair restaurant verdient wel wat verdere uitleg: Dubai heeft veel geweldige visrestaurants, maar Bu Qtair is iets anders. Bu Qtair ligt in Umm Suqeim, vlakbij de weelderige Burj Al Arab Jumeirah, maar heeft een hele rustieke uitstraling. Het eetcafé staat bekend om de eenvoudige zeevruchtendelicatessen die tot in de perfectie bereid zijn. De fijnproevers van Dubai bezoeken deze plek vanwege de ongeëvenaarde smaken, het bescheiden menu en een culinaire erfenis die tientallen jaren beslaat.

De shack werd in de jaren tachtig opgericht door Al Tayer om tegemoet te komen aan het groeiende aantal expats uit Zuid-Azië. Bu Qtair heeft een lange weg afgelegd: De eigenaar is zelf visser en begon lang geleden de vis die hij niet verkocht te verkopen in zijn strandcaravan. Dat was een groot succes. Hij heeft maar vier dingen op de kaart staan: “Shrimps”, “Pomfred”, “Sherry” en “Hammour”. Deze verse vis werd al schoongemaakt en gemarineerd en in een toonbank uitgestald. Daar kunnen de gasten om de beurt de vis uitzoeken en je betaald het per gewicht. Daarna krijg je een nummer en moet je buiten aan de straat op bankjes wachten totdat jouw nummer wordt omgeroepen. Daarna wordt je op het buitenterras een tafel toegewezen en kun je de bijlagen bestellen: Rijst of Indiaas brood en groente en blikjes drinken.

De strandhut stond op een plaats waar de haven wilde uitbreiden en moest dus worden opgedoekt. Het verhaal gaat dat de Sjeik van Dubai vond dat de attractie echter zo belangrijk was dat hij beval dat de eigenaar een ander gebouw moest krijgen. Daarmee werd de voormalige strandcaravan omgetoverd tot een eenvoudig, maar bruisend visrestaurant met een select aantal menu-opties gekookt in een kenmerkende marinade. De opzet veranderde echter niet. De gasten selecteren eenvoudig hun vis, wegen de garnalen en nemen buiten plaats terwijl de koks de maaltijd bereiden.

Wij kozen twee grote Hammour’s van bij elkaar 2,4 kg en 1,4 kg garnalen. Daar hebben we heerlijk van gesmuld. Ondertussen hebben de dames over het leven in Dubai gesproken en de heren over motorrijden en over werk. Waarschijnlijk kan Frank in April al terug naar het Midden-Oosten om een training in Saudi-Arabië te verzorgen. Daar was hij nog niet geweest. Verder passeerde de order voor de training aan dik 40 personen van het nationale meetinstituut van Ethiopië. Maar daar moet nog een oplossing voor gevonden worden: het land staat op oranje in de reisapp van onze regering.

Nadat we de hele berg vis en garnalen hadden verorberd hebben we afscheid genomen en zijn Petra en Frank nog naar La Mer gereden. Daar hebben we een heerlijke koffie gedronken bij Starbucks en wat rondgeslenterd. Het is een hele andere buurt als Sharjah. Hier flaneren de dure mensen langs het strand. Je ziet ook veel van de originele bevolking, in hun “jurken”. Rond 10.30 waren we weer op onze kamer. Jammergenoeg weer een dag om en weer een dag dichter bij de thuisreis.

27 jan 2022: Negatieve PCR test

Vandaag niet veel ondernomen. Onze excursie van vandaag was naar het ziekenhuis, waar we de PCR-test moesten ondergaan voor de terugreis. Heel anders als in Nederland: Inchecken via een website. Je krijgt dan een patentnummer waarmee je naar het volgende loket mag. Hier maken ze de stickers aan voor het buisje en checken via het paspoort of je het ook echt bent. :-)Je moet aangeven waar je verblijft en ook welk kamernummer, zodat ze je kunnen bereiken als je positief bent. De volgende actie is dat je naar de kassa moet om de test te betalen. In ons geval was dat 220 Dirham. Dit is ongeveer 55 Euro, dus 27,50 Euro per persoon. Vervolgens mag je naar het loket waar je je eigen buisje krijgt met een van je stickers erop en moet je aansluiten in de rij voor de daadwerkelijke test. Na de test is het wachten begonnen. De uitslag komt in onze mailbox binnen 24 uur.

Daarna naar het hotel terug gereden en op het strandbedje wat gelezen, gezwommen en nog meer gelezen. …en ineens was de verlossende mail al binnen: allebei negatief! Dus we mogen terug. Frank heeft meteen ingecheckt voor de vlucht en we hebben weer stoelen op het bovendek. Heerlijk!

’s avonds naar de Megamall om wat te eten en op tijd weer op de kamer. We gaan nu een filmpje kijken op de Ziggo-app. Tot morgen!

28 jan 2022: De laatste dag

Vandaag is het vrijdag. De laatste dag van de week. Ook hier in Sharjah. Maar voor ons is het ook de laatste dag van deze heerlijke werk-vakantie. Vanmorgen op tijd opgestaan zodat we nog maximaal kunnen profiteren van de dag. Eerst de buitendeur van onze kamer op een kier gezet, zodat we de zee konden horen. Daarna van een heerlijk kopje koffie genoten en gaan ontbijten. De laatste keer genieten van de uitgebreide keuze. Alleen hebben wij nooit iets warms genomen. dat mogen de Russische gasten doen. Wij houden het bij broodjes, kaas, muesli enz. Precies wat we thuis ook zouden doen.

Na het ontbijt terug naar het strand waar we onze vaste plekje weer innamen. Frank met de laptop en Petra met een boekje en toen de zon over het dak heen kwam, trok Petra de bikini aan. Ze wilde nog maximaal aanbruinen vandaag. Het is niet te warm, dus het is geen bakken, maar je kunt het goed zien dat ze op een zonnige plek is geweest. Frank niet zo. Hij heeft zich vooral in de schaduw verstopt. Hij had genoeg te doen met het werk. En dat vond hij niet vervelend met zo’n uitzicht. Tussen de middag heeft Frank nog drie kwartier baantjes gezwommen, want wandelen zit er niet meer bij. De voet doet te pijn en volgens Petra is het ook niet verstandig om in het zand te lopen met een gewonde teen. Maar ook vandaag heeft hij weer alle doelen gehaald van de fitness-app.

Toen de zon geen kracht meer had, hebben we een eerste aanzet gemaakt om de koffers in te pakken. Ook hebben we de hele papierwinkel bij elkaar gezocht, zodat we morgen zo naar huis kunnen. Paspoort, Inentingsbewijs, Tickets, uitslag PCR test en de gezondheidsverklaring van onze eigen regering. We hebben alles bij elkaar. Daarna zijn we nog een keer gaan eten bij Beit Setti langs de uitgangsboulevard aan het water. Hier komen geen toeristen, alleen de eigen bevolking. En dat vinden we het allerleukst.

We vonden het zo heerlijk om hier weer geweest te zijn. We hebben echt genoten en uitgerust. En dat hebben we de afgelopen twee weken vaak tegen elkaar gezegd. We hopen dat we dit nog vaak kunnen blijven doen. An Sha’ Allah, zoals ze hier zeggen: als God het wil.

Nu op tijd slapen. Morgen staat om 4 uur de wekker. Tot de volgende keer!