Deze zomervakantie gaan we met een caravan achter onze mooie Tesla Model X door Europa trekken. Vanuit ons mooie Limburg rijden we naar Wenen. Daar blijven we een paar dagen op een camping midden in de stad. Vervolgens staat Budapest op het programma, alwaar het eerste weekend van augustus het F1-circus zal neerstrijken. We gaan natuurlijk kijken! Na het weekend rijden we via Ljubljana naar Grado in Noord Italie voor een relax weekje aan het strand. In juni zijn we al een keer gaan proefrijden. Ridderbecks uit Echt heeft ons toen als service de caravan beschikbaar gesteld om ermee proef te rijden naar Luxemburg. Dit voelde toen al als vakantie!
16 jul 2019: De kaarten zijn binnen!
De voorbereidingen voor de vakantiereis is in volle gang. Een van de hoogtepunten van deze vakantie is een bezoek aan Budapest. Deze week vielen ze in de bus: de kaarten voor de F1 Grand Prix van Hongarije. Hier verheugen we ons al maanden op! Het is een heel pakket met de weekendkaarten, T-shirts, petjes en waardebonnen.
26 jul 2019: Onze eerste vakantiedag
Wat was het heet de afgelopen dagen! Vandaag tikten we voor de tweede keer de 40 graden aan! Vanmorgen heeft Frank om 9 uur eerst Pepper naar zijn logeer-adres gebracht, om vervolgens de Tesla in Urmond nog een uurtje aan de supercharger te hangen, zodat we met een zo vol mogelijke accu aan de reis kunnen beginnen. Petra moest nog een halve dag werken en Aniek zou ook rond het middaguur arriveren.
De volgende stop van Frank was de Caravan verhuur: Ridderbeks in Echt. Daar kreeg hij een uitgebreide briefing en om twaalf uur kon de reis naar huis beginnen. Daar aangekomen hebben we met z’n allen alle spullen in de caravan geladen: Kleren, huis… eh, caravanraad, etenswaren enz, enz. Rond twee uur was alles ingericht. Er moesten nog wat spulletjes van Aniek in Wijnandsrade gehaald worden en kwart over drie waren we op pad.
Ondertussen was het broeierig heet: 39 graden! En de lucht betrok heel snel. De eerste stortbui kwam al voordat we vertrokken. Onderweg viel het reuze mee. De auto deed het goed en trok de caravan zonder moeite richting Koblenz. Tussen Koblenz en Frankfurt was onze eerste stopplaats voor de nacht. Voordat we op de camping aankwamen hebben we een keer moeten laden. Het verbruik is gemiddeld onder de 340 Wh/km. Daarmee komen we makkelijk 250 km met een volle accu (90%).
Op de camping aangekomen hebben we eerst ons goed geïnstalleerd en daarna hebben we een heerlijke pizza gegeten. Daarna op tijd naar bed. Het was een beetje afgekoeld en met behulp van de ventilator was het goed te doen. Tot morgen!
27 jul 2019: De eerste echte proef van 400 km
Vanmorgen waren we om 8 uur op. Het had vannacht een beetje gedruppeld, maar nu was het droog. We hebben van Frans en Christel heel veel spulletjes meegekregen en daardoor konden we een mooi ontbijtterras inrichten. Bedankt!
Bij de receptie lagen zes heerlijke Duitse broodjes voor ons klaar en die hebben we ons laten smaken. Om ons heen waren als mensen weer aan het opruimen voor een volgende reisdag. Het deel waar we onze caravanplaats kregen toegewezen was voor de gasten die maar een nacht bleven. We hadden veel aandacht met onze Tesla. Mensen kwamen bij ons voor een praatje en wilden graag weten hoe dat gaat met de actieradius, hoe lang het laden duurt, enz.
Na het ontbijt hebben we weer ingepakt. Om tien uur waren wij klaar voor vertrek. De volgende stop die we gepland hadden was 250 km verderop. Volgens de routeplanner in de Tesla zouden we dat makkelijk kunnen halen, maar met ons tempo van 85 km/h was dat te vermoeiend. Na precies 2 uur stopten we bij een andere supercharger. Tegenover de laadpalen was nog een plek voor de caravan en binnen 3 minuten hadden we die gestald en konden we aan het elektrische infuus. Ook hier weer veel aandacht voor onze combinatie. Ook andere Teslarijders wilden wel uitleg en waren benieuwd naar onze ervaringen.
De volgende etappe ging door een bergachtig gebied en na weer anderhalf uur hadden we trek. Het volgende Tesla-laadpunt was omgeven door vele verschillende fastfood restaurants. We hebben heerlijke Subway-broodjes gegeten. Daarna volgde nog een laatste stuk naar Regensburg. Het totale verbruik toe nu toe voor 720 km is 233,8 kWh en dus gemiddeld 325 Wh/km met een Tesla Model X en een caravan van 1800 Kg. Test tot nu toe geslaagd! Net buiten Regensburg vonden we weer een gezellige camping met een groot restaurant. Voor 40 euro hebben we daar heerlijke schnitzel en spätzle gegeten. Om 11 uur ging het licht uit.
28 jul 2019: Van Regensburg naar Wenen
Het was een mooie morgen, vanmorgen. We hadden heerlijk geslapen en vroeg ontbeten op ons eigen terrasje.
De eerste stop was bij een populaire stopplaats. Het was er heel druk en de Tesla laders stonden in een doodlopend deel van de parkeerplaats. Daar hebben we tussen de wachtende auto’s de caravan afgekoppeld en terwijl Frank de Tesla met de laadpaal verbond, draaide Aniek de caravan met behulp van de mover behendig langs de geparkeerde auto’s in een leeg vak. Chapeau!
We hoefden hier maar een kwartiertje te stoppen, dus na een plaspauze en een flesje water konden we weer op pad. Iedereen doet zijn taak en de samenwerking van ons drieën is geweldig.
De reis naar Wenen ging voorspoedig, maar de tijd begon te dringen. Om drie uur zou de formule 1 van Duitsland in Hockenheim beginnen en dat wilden we absoluut niet missen. Gelukkig konden we in de auto de start zien met behulp van de Ziggo-go app. Geweldige service van Ziggo. De eerste ronden waren al erg rommelig. Het regende op het circuit en het kon niet uitblijven dat de safety-car in actie moest komen.
Net toen Ricciardo zijn motor opblies, kwamen we aan bij een hotel om te laden. Omdat we de enige Tesla waren, konden we zonder de wagen af te koppelen aan de lader.
Onder het genot van een Latte en een Cappuccino konden we in de bar naar het vervolg van de race kijken. Het werd een knotsgekke race, waarbij Max als eerste eindigde, Hamilton net niet gelapt werd en Vettel zich van de laatste startplaats naar de tweede plaats vocht.
Rond half zeven kwamen we op de camping aan. Toen we alles hadden neergezet en naar het restaurant gingen, begon het heel hard te onweren en te regenen. Onder een grote luifel zaten we knus te eten. Het was een mooie dag vandaag! We blijven hier drie nachten. Morgen naar de stad Wenen voor een rondleiding met een gids. Maar dat lezen jullie dan weer…
19 jul 2019: Die Altstadt Wien
Vanmorgen hebben we weer op ons eigen terras met echte Oostenrijkse broodjes ontbeten. We hadden voor vandaag een wandeltocht met gids door de oude binnenstad via Free-tours geboekt. We hadden hier nog nooit van gehoord, maar je hoeft van tevoren niets te betalen en bepaald achteraf wat het je waard is. Dit was nieuw voor ons en we waren benieuwd hoe het zou zijn. Verder wilden we het Hundertwasser-haus en bijbehorend museum bezoeken. Hundertwasser is een beroemde kunstenaar uit Oostenrijk en bekend om zijn aparte stijl, dat niets gelijk mocht zijn, of repeterend en dicht bij de natuur. Wij kennen hem vooral als architect van de Ronald McDonald Kindervallei in Valkenburg a/d Geul.
En zo reden we rond half 10 van Klosterneuburg, waar onze camping is, naar Wenen-centrum. Een rit van ongeveer een half uur langs de Donau. Het was niet druk, totdat we in het centrum zelf aankwamen. Frank had al een parkeergarage gevonden en de routeplanner stuurde ons er feilloos naar toe. Zo stonden we even na tienen al midden in Wenen! Het trefpunt met onze gids was snel gevonden, maar we waren ruim een half uur te vroeg, dus liepen we eerst nog even op eigen gelegenheid de altstadt in.
Om kwart voor elf waren we weer terug bij het trefpunt en we zagen onze gidsen al van verre staan met hun gele paraplu’s als herkenningssymbool. Het bleek dat zich rond de 50 personen hadden aangemeld voor de tour. De groep werd gesplitst en we gingen met Ben(jamin) op pad. Deze vertelde ons de hele geschiedenis van het Oostenrijkse keizerrijk met aan de leiding de familie Habsburger. De bekendste persoon van de familie is Keizerin Sisi. Zo kwamen we langs de verschillende paleizen en werden we door Ben voorzien van allerlei wetenswaardigheden over de verschillende vorsten en hun onderkomens. Zo kwamen we ook langs het winterverblijf van Sisi:
Een onderdeel van de tour was ook de passage langs de stallen van de Spaanse Rijschool. De wereldberoemde Lippizaner paarden en hun berijders krijgen hier een jarenlange opleiding voordat ze voor publiek mogen optreden. We hadden nog geprobeerd deze uitgebreid te bezoeken, maar het bleek dat de paarden en hun berijders precies nu ook van hun zomervakantie genoten.
Vervolgens kwamen we nog langs een zeer apart uurwerk: Bij deze klok werd elk uur een beroemde Weense vorst, kunstenaar of muzikant getoond met bijbehorende muziekjes. Heel mooi gemaakt!
Net buiten het centrum ligt de Hofburg.
Tot 1918 was de Hofburg het keizerlijk paleis, of liever het keizerlijk complex want het is bijna een stad op zich. Een deel is niet toegankelijk, want daar woont en werkt de huidige president van Oostenrijk. De oorsprong van de Hofburg ligt bij een middeleeuws kasteel op deze plek, waarvan alleen de kapel is overgebleven. Die kapel is het domein van de wereldberoemde Wiener Sängerknaben, die er tijdens de hoogmis op zondag optreden. Althans, als ze niet op tournee zijn.
Het hoogtepunt vormen de Keizerlijke Appartementen, de woonvertrekken van keizer Franz Joseph I en keizerin Elizabeth, oftewel Sisi. Hoewel bepaald niet eenvoudig ingericht, ontbreken hier al te uitbundige pracht en praal. Na een bezoek aan deze 22 vertrekken kun je naar het Sisi Museum, waar de mythes rond deze keizerin worden ontzenuwd. Vervolgens kun je zich voorstellen hoe de keizerlijke familie tafelde: in de Zilverkamer staat het eetgerei van de Habsburgers tentoongesteld.
Nog meer keizerlijke rijkdom zie je in de Schatkamer. Een schitterende verzameling kroonjuwelen: kronen, sabels, scepters enz. Topstukken zijn de Keizerlijke Kroon van het Heilige Roomse Rijk en de Oostenrijkse Keizerskroon.
Rond 13 uur was de tour afgelopen. We kwamen langs een gezellig terrasje, waar we een heerlijke lunch genoten: Uitsmijter voor Frank en Flammkuchen voor de dames. Na de lunch gingen we naar het Hunderwasser museum.
Friedensreich Hundertwasser, geboren als Friedrich Stowasser, (Wenen, 15 december 1928 – 19 februari 2000) was een Oostenrijks kunstenaar en architect. Hij stond vooral bekend om de door hem ontworpen, kleurrijke gebouwen en was voorvechter van een mens- en milieuvriendelijke bouwwijze. We herkenden hier meteen de stijl, die zo vertrouwd was van de Kindervallei. Het is een sprookjesachtige bouwwijze. De natuur speelde voor Hundertwasser een belangrijke rol en de mens staat centraal.
De gebouwen kenmerken zich door organische vormen, het gebruik van veel keramiek in harde kleuren, dansende ramen in de gevels en heeft ieder gebouw een daktuin of groeten er bomen uit de gevel. In het museum waren ook vele van zijn schilderijen tentoon gesteld. Buiten het museum vonden we een van “zijn” kunstwerken: een appartementencomplex. We hebben nog even bij de fontein geposeerd. Het leuke is dat deze fontein ook in Valkenburg staat!
Morgen gaan we naar het paleis van Sissi: Schönbrunn. maar dat volgt dan weer.
30 jul 2019: Schloss Schönbrunn und Naschmarkt
Vanmorgen waren Petra en ik echt vroeg op. Om 7 uur zaten we al buiten de krant te lezen. Het was heerlijk weer, alhoewel de ochtendbries soms wel fris aanvoelde. Daarom hebben we het ontbijt binnen in onze riante caravan genuttigd. Vandaag staat een bezoek aan het grote Sisi-buitenpaleis Schönbrunn op het programma. We hadden al kaarten via internet gekocht met een starttijd van 11.14 uur.
Om half tien zaten we al in de auto en maakten onderweg nog wat foto’s van de door Hundertwasser aangeklede vuilverbrandingsfabriek.
We konden onze auto dicht bij het paleis parkeren in een ondergrondse parkeergarage en liepen bergaf naar Schönbrunn. Daardoor kregen we al een indruk van de grootsheid van het complex. Het gehele grondstuk bedraagt meer dan 1 vierkante km.
Schloss Schönbrunn is een van de belangrijkste culturele erfgoederen van Oostenrijk. Het is sinds de jaren 60 een van de drukstbezochte bezienswaardigheden in de hoofdstad.
In 1559 liet keizer Maximiliaan II een klein jachtslot bouwen dat in de tijd die volgde meerdere malen afbrandde en uiteindelijk in 1683 tijdens het Beleg van Wenen door de Turken verwoest werd. Dit was reden voor keizer Leopold I om opdracht te geven tot de bouw van een nieuw paleis. In 1688 waren de bouwplannen klaar en tussen 1692 en 1713 werd het, zij het in gereduceerde vorm, uitgevoerd. Van deze bouw zijn slechts de slotkapel en de Blaue Stiege behouden.
Keizer Karel VI was niet geïnteresseerd in Schönbrunn. Zijn dochter Maria Theresia maakte er echter de zomerresidentie van de Habsburgers van, wat het tot 1918 zou blijven. In haar regeerperiode zou het, onder leiding van Nikolaus von Pacassi ingrijpend worden verbouwd. Von Pacassi leidde ook de verbouwing van de Hofburg. Dit is het paleis in de binnenstad dat we gisteren al gezien hebben. Ook het overgrote deel van de inrichting van het paleis stamt uit deze periode en geldt als enige voorbeeld van de Oostenrijkse rococo.
Wij hadden de grote audiotour door de de eerste verdieping van het paleis geboekt. Tijdens deze toer kregen we een indruk van het leven aan het hof in de tijd van Sisi. We mochten er geen foto’s maken, dus de volgende heb ik van het internet geleend, maar geeft goed weer wat we gezien hebben.
Na twee uur kwamen we uit het paleis in de tuinen. Wat waren die groot! We zijn naar het hoogste punt (De Gloriette) gelopen en hadden er een prachtig uitzicht over het paleis, de tuinen, vijvers met prachtige fonteinen en de achterliggende stad.
Via het middenterrein liepen we weer terug naar beneden en toen zijn we naar de Orangerie geweest. Die was leeg. Omdat het zomer is, mogen alle planten buiten staan en worden daar verzorgd door een groep “Gärtner” (tuinmannen).
Via het voorterrein kwamen we bij de keizerlijke stallen. Naast de stallen op de binnenplaats en onder de bomen was een gezellig restaurant waar we hebben geluncht. Na het eten zijn we de koetsen gaan bewonderen. Imposant hoor, die pracht en praal uit die tijd.
Rond vier uur liepen we moe maar voldaan terug naar de auto. Frank had nog een toeristische route in petto, en zo belandden we in de binnenstad op de Naschmarkt. Snel de auto langs de weg geparkeerd en nog een uurtje langs allerlei lekkernijen geslenterd. Het was er gezellig druk, maar niet te vol. We hebben er Syrisch brood en lekker vijgen-dadel-notenbrood en falafel gekocht. Klaar voor de BBQ van vanavond.
Tijdens de afgelopen twee dagen hebben we net zo veel km te voet afgelegd als de Tesla in die tijd heeft gereden. Morgen gaan we door naar Boedapest (300 km), dus bij de camping aangekomen de Tesla aan het infuus gelegd en naar de caravan gelopen. De totale tellerstand deze reis staat om 1200 km.
Aangekomen op de camping hebben we onder het genot van een borrel en wat brood de voorbereidingen getroffen voor de BBQ. Frans en Christel: hij deed het prima!
31 jul 2019: Van Wenen naar Boedapest
Vanmorgen hebben we als een geoliede machine alles ingepakt en zo reden we om negen uur al van de camping af richting het oosten. Het einddoel van vandaag is Boedapest in Hongarije. Dat was een kleine 250 km rijden. De accu van de Tesla was niet helemaal vol, dus we moesten onderweg nog een keer stoppen. En dat is ook goed, want je moet regelmatig rusten en niet doorkachelen naar je einddoel. En ook dat is een goede eigenschap van elektrisch rijden. Je rijdt bewuster. De reis van 3 uur ging dus door de helft.
De route was tamelijk vlak tot net voor Boedapest. We zagen veel mais-, zonnebloem en grasvelden. Gelukkig was het niet druk en konden we achter een vrachtwagen gaan “hangen”. We merkten dat dit veel scheelde in het verbruik. Pas toen we bijna bij de hoofdstad aankwamen, werd het landschap iets heuvelachtiger. De wegen waren zoals verwacht een stuk slechter dan in Oostenrijk.
In Hongarije zijn welgeteld 6 werkende Superchargers: 2 stuks halverwege van Wenen naar Boedapest en 4 stuks van Boedapest naar Zagreb. Het elektrisch rijden is nog niet tot hier doorgedrongen. In de navigatie stond dat er 4 laders waren in Györ, maar daarvan waren er 2 buiten gebruik. Aan de derde stond een Engelse Model S te laden en aan nummer 4 koppelden we onze Model X. Eigenlijk hoefde dat maar een kwartier, maar voor de zekerheid hebben we hem 90% volgeladen.
Rond half twee reden we de stad in. We hadden de Arenacamping net buiten het centrum geboekt en moesten met onze combinatie midden door de binnenstad rijden. Dat was even krap-aan. We kregen zo wel al direct een goede indruk van deze mooie stad. Door de vele verkeerslichten duurde 8 kilometer bijna een half uur. Om twee uur draaiden we het campingterrein op. Omdat het zo vroeg was, hadden we veel keus bij het uitzoeken van een plekje. De mensen die niet gereserveerd hadden, werden naar een terrein verderop gedirigeerd, maar wij kozen een plek dichtbij de douches.
Nadat we op ons terras geluncht hadden, zijn we ons helemaal gaan installeren. We blijven 5 nachten, dus het loonde om de voortent op te bouwen. Dit project hadden we eergisteren ook al eens geprobeerd, maar dat hebben we toen moeten afbreken, wegens onvoldoende kennis van de diverse onderdelen en de harde wind. Maar nu lukte het vrijwel meteen. Binnen een uur stond alles op z’n plek. We waren heel tevreden met het resultaat.
Na een kop koffie zijn we met z’n drieën naar de supermarkt gelopen. Daar hebben we weer proviand ingeslagen voor de komende dagen en Hongaars geld gepind. Dat gaat meteen in de tienduizenden HUF. Het voelt rijk, maar 10.000 HUF is ongeveer 30 Euro. Toen we weer terug waren heeft Aniek haar tentje opgezet.
Daarna hebben we de BBQ weer opgestart en lekker gegeten. Nog een kleine wandeling gemaakt en lekker op het terras onder de luifel gezeten. Het was een prachtige dag, met een temperatuur van 33 graden. Nu is het afgekoeld tot een draaglijke 26 graden. Morgen gaan we de stad verkennen.
1 aug 2019: Boedapest verkennen
Omdat in Wenen de rondleiding door Freetours zo goed was bevallen, hadden we ook voor vandaag een tour in Boedapest gereserveerd. Het nadeel was dat we (volgens Aniek) al heeeeel vroeg op pad moesten. We hadden besloten de auto op de camping te laten staan en het openbaar vervoer te nemen. Dat ging super! Voor 10 euro kochten we een dagpas voor ons drieën en de bushalte lag op 3 minuten lopen van de ingang van de camping. Eerst met de bus, en daarna met de metro. Petra vond het erg eng. Je verstaat geen mens, bijna niemand spreekt Engels en je kunt niets herkennen van de Hongaarse borden. Gelukkig hadden we een app gevonden waarmee je heel gemakkelijk de weg kon bepalen met het openbaar vervoer. Deze leek heel erg op onze 9292ov-app, maar op de Hongaarse variant zag je ook live alle bussen en metro’s rijden, zodat je wist hoe lang je moest wachten tot hij kwam.
Zie de foto hierboven. Wij reden met de rode metro-lijn en die hadden ze zo gelegd dat die om het knotje van Aniek heen ging. En zo kwamen we na een half uurtje aan in de binnenstad, waar we bij de uitgang de Sint Stephans Basiliek al zagen liggen. Daar was het trefpunt met de toergids. Toen we daar aankwamen zagen we dat we niet de enigen waren: meer dan 100 mensen wilden mee. Daar had de organisatie rekening mee gehouden: ze hadden al 6 gidsen klaar staan en de groep werd over hun verdeeld. Wij kregen Andris toegewezen. Hij had geschiedenis gestudeerd en wist ons heel goed te boeien. Af en toe maakte hij grapjes.
We kregen zo een goede indruk over de herkomst van de mensen uit Hongarije. Volgens de gids waren zijn voorouders ongeveer 800 jaar na Chr. vanuit de Oeral als nomaden naar deze omgeving gekomen. Hij vertelde van de oprichting van een Monarchie, de gevechten met de Ottomanen en de west-Europeanen in de middeleeuwen en de aansluiting bij Oostenrijk. Hij vertelde ook dat alle gebouwen, de Basiliek en het kasteel pas halverwege de 19e eeuw met behulp van de Habsburgers zijn gemaakt. Sisi was een graag geziene gast in die tijd en verbleef veel in Boedapest.
Na de eerste wereldoorlog viel het Oostenrijkse rijk uit elkaar en bleef het land in armoede achter. In de Tweede Wereldoorlog kwam het land snel onder heerschappij van Duitsland en daarna van de Russen. Pas in 1988 werd het land echt onafhankelijk.
Bovenstaande foto’s: Links-boven: Buda-castle en rechtsboven de kettingbrug met op de achtergrond de Basiliek. Linksonder het regeringsgebouw en rechtsonder de kantoren van de president en de minister-president.
De stad is een samenvoeging van de stad Buda en Pest met daar tussenin de Donau. Wij hebben vandaag vooral het hoger gelegen Buda bezocht. En dat alles te voet. Het was mooi, schoon en we voelden ons veilig. We liepen ongeveer 15 km door de stad vandaag. Zoals ik al zei, is het verkeer een ramp, dus namen we van en naar de camping de metro. Hier gingen we naar beneden: De roltrappen lopen hier ongeveer 3 maal zo snel als in Nederland en zijn heel stijl. Je kunt het op deze foto zien aan de schilderijen links aan de wand. Iedereen hield mooi rechts, zodat mensen die haast hadden er links langs konden.
Aan het eind van de metro, waar we moesten overstappen op de bus is een groot winkelcentrum, waar Aniek nog even een rondje wilde maken. Daarna zijn we teruggegaan naar de camping om ons te verfrissen. Verder hebben we alvast kaartjes gekocht voor de Hop-on Hop-off bus voor morgen. Zo maken we nog een rondje langs de stukken die we nog niet hebben gezien. Na nog een laatste hapje bij een restaurant om de hoek hebben de dames nog een spelletje Skip-Bo gedaan. Frank heeft toen een begin gemaakt aan dit verhaal. Morgen volgt weer meer…
2 aug 2019: Boedapest met obstakels
We hadden gisteravond de kaartjes van de Hop-on Hop-off gekocht bij de receptie van de camping. Dus we konden wat rustiger aan doen om naar de stad te gaan. De bussen zouden ons rondrijden langs de highlights van de stad en we konden dan uitstappen bij de plaatsen die we nog beter wilden bekijken. Toen we vanochtend aan het ontbijt zaten betrok het ineens. En er viel een buitje van een kwartier. Dat hadden we eigenlijk al als teken moeten zien, maar toen we naar de bus liepen om naar de stad te gaan, scheen het zonnetje weer en was het weer warm.
In de stad aangekomen zochten we meteen een opstapplaats op, maar de bus kwam niet. Er kwamen misschien wel 10 bussen van andere maatschappijen langs, maar niet die van ons. Wat bleek: onze maatschappij had maar enkele bussen. Toen na drie kwartier wachten de eerste bus kwam, was deze zo vol, dat ze niemand meer mee namen. En zo bleven een tiental mensen achter die steeds gefrustreerder werden. En wij ook: zonde van de dag. Er stond een jongeman van de organisatie tickets te verkopen en die werd nu belaagd door ontevreden klanten. Hij zei dat we naar het hoofdkantoor moesten gaan. Dat hebben we gedaan en we kregen meteen ons geld terug. Dit was het eerste obstakel van vandaag. Hier zijn we goed vanaf gekomen. We zijn toen verder gegaan met de bussen van City Sightseeing, en dat ging super!
Als eerste zijn we de Sint Joseph-basiliek in gegaan. Het grootste kerkgebouw van de stad. Het was prachtig!
Buiten de kerk is een gezellig plein, waar we bij een soort Starbucks iets gegeten hebben en waar we een heerlijke cappuccino hebben gehad. Buiten zagen we allemaal mensen met ijsjes lopen in de vorm van een roos. We hebben in de ijssalon ons vergaapt aan de techniek van het ijs maken. Hele kunstwerken waren het!
Ondertussen was het weer gaan regenen. Obstakel nummer twee! Maar we waren voorbereid en hadden onze paraplu’s bij ons. We namen weer de bus en kwamen bij het mooiste station van het land. Keleti-station. Van hieruit kun je nationaal en internationaal alle grote steden bereiken. De hal was gigantisch!
Toen we vervolgens weer met de bus wilden gaan, was het opstappunt buiten dienst gesteld. In de naast gelegen Joodse wijk was een feest en mensen werden onder zware politiebegeleiding in bussen rondgereden. Daardoor stokte het verkeer in de hele omtrek. We hebben even staan wachten, maar het schoot weer niet op. We zijn toen maar te voet naar de volgende halte gelopen. Dit was weer een obstakel van vandaag. In de bus kwamen we aan de praat met Nederlanders die met de fiets van Wenen naar Boedapest waren gereden. Dat was een gezellig gesprek. We werden naar de citadel gereden, maar het regende te hard om eruit te stappen. Terug bij de Donau zijn we uitgestapt en over deze mooie groene brug naar de markthal gelopen. Dat gaf ons een prachtig uitzicht op de oevers.
De markthal ging al om 18u dicht, dus we hadden nog maar 20 minuten om er rond te kijken. Als een stel echte toeristen zijn we in een kwartier door dit prachtige overblijfsel uit de vorige eeuw gelopen. We hadden zelfs nog even tijd om wat souvenirs te scoren. Daarna hebben we met het openbaar vervoer (tram – metro – bus) de snelste route naar de camping genomen. Bij de camping hebben we de BBQ weer aangezet en hebben we de dag afgesloten met een heerlijke maaltijd. Daarna op tijd naar bed: we waren moe en moesten morgen weer vroeg op om naar de formule 1 te gaan. Op de camping was het erg rumoerig door de vele gasten.
3 aug 2019: De kwalificatie
Vanmorgen alweer vroeg op pad. Deze keer naar het formule 1 circuit van Boedapest. We hebben namelijk Aniek voor haar 17e verjaardag een formule-1 weekend ticket cadeau gedaan. En omdat ze van ons niet alleen naar Hongarije mag gaan, moesten wij maar mee… We zijn via de reguliere weg gegaan en al om 9 uur vertrokken. En toch kwamen wij nog in de file terecht. Het ging stapvoets en twee rijen dik naar het circuit. Parkeren was gratis en men dirigeerde ons naar een grote wei, noord-oostelijk van de ingang. Dat was mooi, want wij hadden daar dichtbij gereserveerde plaatsen.
En zo liepen we tussen duizenden mensen uit allerlei landen langs de baan. Onze tribune was al snel gevonden en we konden nog net de start van de formule-2 meenemen. Daarna zijn we het circuit wat gaan verkennen. Er waren vele gerelateerde activiteiten en ook veel eten en ook veel bier! Om twaalf uur zaten we weer op onze tribune klaar voor de start van de derde vrije training. Hier liet Max Verstappen zien dat hij de concurrentie met Mercedes en Ferrari aankon. Hij noteerde de snelste tijd. Dat beloofde wat vanmiddag met de kwalificatie. Tussen de middag was er geen doorkomen meer aan. Het was zo druk dat de WC’s, het eten en drinken onbereikbaar waren. Aniek stond een half uur in de rij voor een bakje patat en wij maakten nog een selfie op de tribune:
Klokslag 3 uur ging het licht op groen voor de kwalificatie. Het was spannend tot de laatste minuut en toen de rook was opgetrokken, had Max zijn eerste pole verdiend. wat een feest!
Na de kwalificatie was het dringen naar de uitgang. Tienduizenden mensen wilden naar hun auto of naar de bus. Zo duurde het een uur voordat we bij onze auto waren. Daar zagen we dat het verkeer richting de snelweg stokte en dat alle Hongaren een zandweg kozen. Wij erachter aan. En zo stonden we binnen 25 minuten weer op de camping. Daar hebben we ons wat verfrist en toen hebben we de bus en metro naar de stad genomen.
Toe we de metro uitkwamen was er op het plein een authentieke markthal. Een prachtig gebouw uit vervlogen tijden waarin verschillende stalletjes en restaurantjes waren te vinden. Het gebouw was tot in de details opgeknapt. Aniek wilde er nog even poseren.
Daar hadden we in een van de restaurantjes afgesproken met Bas, Mara en Fenn. Deze waren vandaag ingevlogen en gaan morgen ook naar de race kijken. Samen met hun hebben we heerlijk gegeten in het mooie Italiaanse restaurant. Het was een gezellige avond! Rond elf uur waren we weer terug op de camping en gingen we snel slapen. Morgen is het weer vroeg dag ivm de race.
4 aug 2019: De Grote Prijs van Hongarije
Vanmorgen zaten we om kwart voor acht al klaar om naar het circuit te gaan. We hadden er zin in! Het was nog even wachten op Bas, Mara en Fenn. Die zouden naar de camping komen en meerijden naar de Hungaroring. Om ons heen vertrokken al vele gasten en we wisten dat het bij aankomst op het circuit filerijden tot de parking zou worden. Frank had daarom het idee om achter door naar het circuit te rijden. Tegenover onze caravan stond een echtpaar dat een kwartier eerder vertrok en die hadden hetzelfde idee. We hadden telefoonnummers uitgewisseld en zij zouden bellen als de weg bereikbaar was. Net toen wij onderweg waren kregen we al een telefoontje dat de opzet was gelukt. Dit hebben wij toen ook gedaan. Binnen een half uur hadden we de auto geparkeerd. En dat helemaal bij de in en uitgang van het landweggetje, zodat we straks niet in de file hoefden te staan.
Om 9 uur liepen we al binnen de poorten in de fanzone. En wij waren echt niet alleen. Wat een mensen! En alle fans lopen door elkaar. Niet zoals bij voetbalwedstrijden dat de supporters uit elkaar gehouden moeten worden. Iedereen respecteerde elkaar. In de fanzone hebben we wat foto’s gemaakt en kregen we uitleg over de fitness van de coureurs. Dat was echt interessant! Aniek, Fenn, Mara en Bas hebben ook nog een fitnesstest gedaan en Bas kon zo achter het stuur…
Via de Formule 3, Formule 2 en de Porsche-cup races werden we warm gemaakt voor de hoofd-attractie van vandaag: De F1-Grote Prijs Van Hongarije. Wat was die wedstrijd spannend zeg! Max lag vanaf de start aan de leiding en moest pas enkele rondes voor het einde buigen voor de aanvallen van Louis Hamilton in zijn Mercedes. Jammer! Maar de tweede plek was dik-verdiend! De anderen kwamen gewoonweg niet aan bod.
Na de race werd het circuit vrijgegeven voor de fans en wij waren al een stuk richting podium gelopen. Daar hebben we Hamilton, Verstappen en Vettel met de champagne zien spuiten. Het was een geslaagde dag!
Vlak voor de uitgang hadden we nog een mooi beeld van de drukte op het rechte stuk. Daar hebben we met z’n drieën nog geposeerd. De dag kon niet stuk.
Toen we bij de auto aankwamen reed het 6 rijen dik over de wei en we waren blij dat we de auto zo vooraan hadden gezet. Na een half uur hadden we de drie buurtjes bij de metro afgezet en waren we als een van de eersten al weer terug op de camping. Petra heeft toen nog een heerlijke pan risotto gemaakt, Frank en Aniek hebben de voortent en de kleine tent opgeruimd. Klaar om weer verder te trekken. Vroeg naar bed. Tot morgen!
5 aug 2019: Van Budapest naar Leibnitz
Vanmorgen liep de camping al heel snel leeg, en ook weer vol… Formule 1 fans reden verder en festivalgangers namen al snel hun plekken weer in. Er is deze week een groot meerdaags festival in de stad, waar ook onze buurtjes nog heen zullen gaan. Ons vertrek liep heel gesmeerd: Frank had met Petra nog snel wat inkopen gedaan en toen we terug kwamen hebben we ontbeten en broodjes voor onderweg gesmeerd. De caravan werd weer reisklaar gemaakt en bij het afmelden bij de receptie kregen we nog een fles wijn mee. Dat was om de problemen met de hop-on hop-off bus te compenseren.
Gisteravond hadden we al gezien dat ons volgende doel: Ljubljana binnen 1 dag niet te halen was met de Tesla. We reden dus terug naar Györ om de accu helemaal vol te tanken. Alleen liepen we tegen het probleem op dat de laadpalen niet optimaal functioneerden. Er werkten maar 2 en er stonden drie tesla’s. Dus moesten we even geduld hebben. En dat had Frank niet helemaal. Met 95% ipv 100% lading gingen we weer op pad richting Slovenië.
Onderweg was het landschap saai: Velden met zonnebloemen en mais, zover als je kon kijken.
Met een schuin oog keken we naar het stroompercentage. Dat liep sneller terug dan de bedoeling was. We verlegden de route van Slovenië naar Oostenrijk. Bij de Oostenrijkse grens was controle. Daardoor was er een minuut of 10 oponthoud. Spannend, want we hadden maar nog 10% speling op het einde.
Bij de grens wilde de douanier onze papieren zien, maar eigenlijk de auto wat beter bekijken. Hij vroeg aan ons of we bij de formule 1 waren geweest en toe was de sfeer ineens heel goed! In het volgende dorp zagen we een laadstation en we wilden er even stoppen. Caravan losgekoppeld, auto aan het infuus, maar het startte niet op. Dan de caravan maar weer aankoppelen en weer verder. De teller stond op een gegeven moment op 4% marge. We hadden afgesproken, dat als hij naar 2% zou zakken, we de caravan even zouden achterlaten, de Tesla laden en weer naar de caravan terugrijden. Maar dat was niet nodig. Met precies 2 procent speling reden we de snelweg bij de supercharger af en toen we bij het laadpunt aankwamen, de caravan hadden losgekoppeld en de auto aan de lader aansloten, stond de teller op 1%. Dat hadden we mooi gehaald!
Voor de statistieken: We hebben met 94% acculading, met een Tesla Model X en een caravan van 1800 kg van Györ (Hongarije) naar Lassnitzhöhe bij Graz (Oostenrijk) gereden (230 km) met een gemiddelde snelheid van 85 km/h.
De supercharger in Lassnitzhöhe ligt ook echt op een hoogte! Bij een hotel, ongeveer 3 km van de snelweg. Daar zijn 12 aansluitpunten. Het hotel is prijzig. Toen we 85% geladen hadden zijn we doorgereden naar de camping waar we nu zijn. Deze ligt aan de rand van Leibnitz. Voor 30 Euro staan we op een doorreis-veld. Dus iedereen op dit veld gaat morgen weer weg. De douches zijn prima en we zijn net op ongeveer 500 mtr van onze caravan bij een kraampje Döner Kebab gaan helen. Dat hebben wen ons heerlijk laten smaken.
Tot morgen! Dan rijden we naar Grado in Italië.
6 aug 2019: De Plönckenroute van Leibnitz naar Grado
Twee dagen later, maar hier dan het verhaal van dinsdag 6 augustus 2019: Die dag stond ook een reisdag op het programma. De trip zou van Leibnitz naar de gereserveerde camping in Grado-Pineta gaan. Grado ligt aan de noordkant van de Golf van Triëst, net noordelijk van Kroätie en Slovenië in Noord Italië. We hadden twee mogelijkheden: De eerste was vanuit Leibnitz pal zuidelijk rijden en dan door Slovenië naar de kust rijden en dan weer naar het westen naar Triëst en Grado, de tweede mogelijkheid was terug naar Grado en dan naar het westen door de bergen naar Klagenfurt en dan pas naar het zuiden afbuigen richting Italië. Dit laatste stuk is een onderdeel van de Plöckenroute en volgt vanaf Villach de rivier Gail naar de zee. We kozen de laatste route. In Villach is een Supercharger en die ligt op ongeveer 200 km van het startpunt.
De accu was helemaal vol toen we vertrokken, dus dat was geen probleem,. ondanks dat nagenoeg de hele weg berg op ging. We genoten van het uitzicht in de bergen en het schoot lekker op. Na ongeveer twee en een half uur bereikten we Villach. Daar koppelden we de caravan af en koppelden de Tesla aan de Supercharger. We raakten bijna direct in gesprek met een Nederlands gezin, die daar ook hun Tesla Model S kwamen laden. Zij waren met z’n vijven in Karinthië op vakantie en waren zeer te spreken over de omgeving. Samen zijn we op een terras neergestreken en hebben een uur gekletst en koffie en fris gedronken. En zo is zo’n laadstop weer uitgedraaid op een interessante ontmoeting.
Na de stop ging het naar Italië. We reden in het dal richting zuiden langs de rivier de Gail. Dat was een weg met veel tunnels. Dat maakte het ook nog wel vermoeiend: Steeds het felle licht in de zon, en dan weer de donkere tunnel… Een kwartiertje rijden voordat we op de camping zouden arriveren, was er weer een Tesla-laadpunt. Voor Aniek een geweldige stop: Dat was bij een Outlet Center. Deze stop kon niet lang genoeg duren: ze ging helemaal los en toen we na een uur weer vertrokken, vroeg ze hoe lang de accu zou meegaan… Wat ze eigenlijk wilde weten was: “Wanneer kunnen we weer terug?” Toen we bij de camping “Villagio Europa” arriveerden, werden we begeleid naar ons gereserveerde plekje: Een mooie plek aan de rand van het bos aan het strand:
Wat een mooie plek: Eerst even alles uitladen en dan de auto wegzetten. Hier was tussen de bomen geen plaats voor. Daarna hebben we de voortent opgezet en Aniek haar eigen verblijf.
Nadat we helemaal geïnstalleerd waren, hebben we nog een verkenningsrondje over de camping gemaakt. Het is een gigantisch complex met meer dan 700 plaatsen. Verder zijn er vele huur-huisjes, een groot zwembad, sportvelden, bars, strand en een restaurant. Hier hoeven we ons niet te vervelen. Maar we kwamen hier ook vooral om een week te niksen. We bleven hangen in het restaurant, waar we alledrie een heerlijke pizza verorberden. Daarna lekker nagekletst onder de voortent en rond elf uur naar bed. Rond twaalf uur werden we ruw gestoord: er barstte een gigantisch onweer los. Maar alles was goed vastgezet, dus we genoten van het geluid en de flitsen.
8 aug 2019: Camping “Villagio Europa” in Grado
Het zal deze week wel erg rustig worden met deze blog. Op de camping is nagenoeg geen G3 of G4 en ook geen wifi. Als we vanaf volgende week dinsdag weer gaan reizen, zullen we de blog weer oppakken, of zoveel eerder als er weer wat te melden is… We wensen iedereen een fijne week!
9-15 aug 2019: 10 dagen camping in Grado
Omdat we de afgelopen week heel slecht internet hadden, hebben jullie nog een update tegoed. Ik zal proberen de 10 dagen in Grado in een blog te omschrijven. De eerste nacht op ons mooie plekje werden we meteen getrakteerd op een hels onweer en een stortbui. Frank is ’s nachts nog buiten geweest om te kijken of we de voortent goed hadden vastgezet. Maar het waaide bijna niet, dus bleef hij goed staan. Petra en Frank hadden medelijden met die arme Aniek in haar kleine tentje, maar zij zei de volgende dag dat ze het wel knus vond. Gelukkig!
De volgende morgen kwam de aardige buurman Paul naar ons toe en zei dat we de voortent extra moesten vastsjorren, want het kon stevig stormen op deze plek. Omdat we bij onze uitrusting alleen eenvoudige haringen en twee touwtjes hadden meegekregen, leende hij ons 4 supersterke haringen en bijbehorende scheerlijnen. Op zijn aanwijzingen zetten we de voortent extra stevig vast. Het rust-deel van onze vakantie was begonnen.
Wat was het heet die eerste dagen! Heet en vochtig. Dus het tempo moest verplicht omlaag. Daarmee had Frank nog het meeste moeite, maar het hete weer kreeg hem ook rustig! Petra en Frank verhuisden naar hun vaste stekje op het strand en Aniek samen met Nederlandse vriendinnen naar het zwembad. Hier konden we het wel zes dagen uit houden! Hier onder volgt een kleine foto-impressie:
Het eten was zeer afwisselend, met een Nederlands-Italiaans tintje. We hebben ge-BBQ-d, Pizza gegeten in het restaurant op de camping. Dit waren de beste pizza’s die we ooit aten. En we zijn een avond naar het stadje Grado gegaan om te eten. Na het eten zijn we nog wat door het stadje gelopen en aan het water heeft Aniek nog een mooie selfie kunnen maken:
Op de camping was van alles te doen! De eerste dagen ging Aniek tennissen. Totdat ze kennis maakte met de Nederlandse meiden, toen werd er vooral aan het zwembad gehangen en ’s avonds en ’s nachts werd de camping onveilig gemaakt. En het werd laat, heel laat! ’s Morgens iets langer slapen en weer naar het zwembad. Ze vermaakte zich prima! Er werd ook nog een Color-run gehouden, was er twee keer een marktje op het strand en trad er een geweldige live band op. De sfeer zat er goed in. Alleen moest je ervoor zorgen dat je je zelf goed beschermde tegen de zon en tegen de muggen. Dat lukte de eerste twee dagen nog niet zo goed en was Frank rood als een kreeft en zaten Frank en Aniek onder de muggenbulten.
Zo vlogen de dagen om en werd het langzaam tijd om te gaan kijken waarheen de reis verder zou voeren. Echter in Oostenrijk en Duitsland regende het de komende dagen. Daarom besloten we unaniem om het verblijf op de camping van zes naar 10 dagen uit te breiden. Het was toch heerlijk weer en de laatste twee dagen was het ook niet meer zo vochtig.
Echter: de zevende dag stak de beloofde stevige wind op: De Sirocco barstte in alle hevigheid los en geselde onze voortent en de tent van Aniek. Dat was eng zeg! De sirocco begint door een warme, droge, tropische luchtmassa die naar het noorden wordt gedrukt door lage-druk-cellen die zich via de Middellandse Zee naar het oosten verschuiven. De hetere, drogere continentale lucht mengt met de koudere, nattere lucht van de maritieme cycloon en de tegen-de-klok-indraaiende circulatie duwt de gemixte lucht naar de zuidkusten van Europa. Dit resulteerde in een heuse storm aan de kust van Grado, en dus recht op onze voortent. Die heeft dus zijn vuurdoop wel gehad. We waren bang dat de haringen uit de grond zouden worden gerukt of het zeil scheurde, maar niets van dat alles gebeurde. Gelukkig!
Het vreemde was dat het warm bleef! Zelfs midden in de nacht was het meer dan 23 graden. Dus in de regen naar buiten gaan was geen probleem. Toen we ’s morgens buiten kwamen, stormde het nog steeds en zat de hele caravan en voortent van buiten en van binnen onder het stof! In de loop van de dag ging de wind liggen en ’s avonds hebben we we heerlijk buiten kunnen BBQ-en. De laatste dag dat we op de camping waren, was het in Italië een nationale feestdag. De hele dag waren er voorbereidingen voor een groot feest en een grill-party op het strand. Wij ruimden door de dag al onze voortent op, zodat we ’s avonds mee konden feesten. Er was een disc-jockey en de avond werd afgesloten met een spetterend vuurwerk in de lagune. Het was een mooie week geweest!
16 aug 2019: Van Grado (I) naar Aschau (D)
Toen we vanmorgen wakker werden, regende het. Een mooie dag voor een afscheid! De laatste dingen werden nog ingepakt, zoals de tent van Aniek, de caravan werd weer achter de Tesla gekoppeld, even uitchecken en om half negen waren we onderweg naar het Noorden. Er volgde een prachtige weg door de Dolomieten. We reden tot in Oostenrijk bergop door een kloof en vele tunnels. Een geweldige trip!
Na twee uur rijden, pauzeerden we in Villach (O). Daar werd de auto bijgeladen, terwijl wij een lekkere tosti aten als laat ontbijt. Daarna weer verder naar Salzburg (O) waar we een korte stop maakten bij een hotel met superchargers. Daar werden we zowat geript met ons drankje. Drie keer fris voor bijna 11 euro. En daarbij werden we ook nog belaagd door wespen. Dus weer snel door. Doel van vandaag was in elk geval Duitsland te bereiken, omdat ons Oostenrijk-vignet vandaag verloopt. We hadden op Internet een idyllische camping gevonden in Aschau. Daar zijn we nu. Deze camping heeft maar 50 plaatsen en is 50 jaar oud. In die 50 jaar heeft hier ook de tijd stil gestaan! Kijk zelf maar: Het lijkt wel het sprookjesbos!
Nadat we ons hadden geïnstalleerd, heeft Frank de auto geladen in een naburig dorpje bij een supercharger en daarna zijn we Beiers gaan eten in de buurt van de camping: steak, curryworst en grillvlees. Weer eens wat anders dan pizza. Het was heerlijk. Daarna dit verslag gemaakt en vroeg naar bed. Morgen nog een etappe richting Frankfurt. Tot dan!
17-18 aug 2019: Van Aschau (D) via Maxain (D) naar Heerlen (NL)
De voorlaatste dag. De zon schijnt en Frank was al vroeg op voor zijn dagelijkse wandeling. Wat was dit een heerlijk plekje!
Toen hij terugkwam hebben we ons boeltje weer gepakt en zijn we rond 8 uur richting het noordwesten gereden. Het was nog ruim 750 km tot thuis en we besloten het in twee etappes te doen. Vandaag tot ongeveer 50 km voor Frankfurt en morgen het laatste stuk naar Heerlen. Na twee uur kwamen we aan bij de eerste supercharger en terwijl de auto werd bijgeladen, namen wij een lekker ontbijtje in het restaurant. Daarna weer verder richting Würzburg. We hadden daar een leuke camping gezien als doel voor vanavond. We zouden daar rond twee uur aankomen. Op de bovenstaande foto kun je zien dat in de ochtend het zonnetje nog scheen en het was aangenaam weer om te in rijden. Alleen… gedurende de ochtend trok het dicht en rond de middag begon het te druppelen. Ook belandden we in meerdere files. Toen we Wurzburg naderden, regende het hard en werd het verkeer voorzichtiger, zodat het nog minder opschoot.
Maar omdat het zo regende en we geen zin hadden om de middag in de caravan opgesloten te zitten door het slechte weer, besloten we toch nog wat door te rijden. Tijdens de tweede laadstop van vandaag vonden we op internet een camping in de buurt van het Tesla-laadpunt “Mogendorf”. Daar zouden we rond zeven uur kunnen zijn. Dus belden we de camping op en ze hadden voldoende plaats die avond. We beloofden er rond zeven uur te zijn. Net voor zessen reden we de snelweg af bij Mogendorf en omdat we honger hadden, koppelden we de caravan los, werd de auto weer aan de laadpaal aangesloten en liepen we een McDonalds binnen. Normaal een plaats die we proberen te mijden, maar we deden dit gewoon omdat we er zin in hadden…
Net over zevenen reden we door de slagboom van Campingplatz Klingelwiese en stond de beheerder ons al op te wachten. Hij had speciaal op ons gewacht en wilde afsluiten. Snel kregen we een plaats toegewezen en om half acht zaten we in de caravan naar de regendruppels te luisteren die op het dak tikten. Het was een mooie camping, maar er verbleven bijna alleen maar vaste gasten. Die hadden hele bouwsels rondom hun caravans gebouwd. Het leek een beetje op camping Oranje… Jammer dat we er geen foto’s van hebben.
We hebben wat spelletjes gedaan en de douches uitgeprobeerd. Petra en Frank hadden elk 1 muntje gekocht voor de douche, Aniek had er 4 nodig :-). Daarna nog wat spelletjes gedaan en dat was erg gezellig. Toch verlangde iedereen naar huis. Maar dat lag vooral aan de regen. Dan is de wereld toch een stuk kleiner op de camping…
We hadden met de beheerder afgesproken om de volgende ochtend om half negen uit te checken. Hij moest dan de gebruikte kWh stand opnemen en die moesten we dan voor E 0,50 per gebruikte kWh betalen. Wij stonden klokslag half negen klaar om te vertrekken en er was niemand. Frank is hem toen maar even gaan halen. Bij het receptiegebouw bleek dat hij nog in bed lag… Een kwartiertje later waren we dan toch onderweg.
Het regende pijpenstelen, maar het was niet druk op deze zondagmorgen. De rit duurde nog z’n twee uur en om half twaalf parkeerden we voor onze deur in Heerlen. Tussen de buien door hebben we de caravan leeg gemaakt. Het wasje draait nu alweer en we hebben een lekkere lunch genoten met Nederlandse croissants en broodjes. Met kaas en stroop en ook met pindakaas. Dat had Frank gemist!
Het was een heerlijke vakantie! En als we de blog terug kijken, kunnen we alleen maar concluderen dat dit een geweldige ervaring was! We hebben veel gezien, maar ook gerust. Ook de ervaring van het trekken met een Tesla-caravan combinatie smaakt naar meer en tijdens de laatste twee dagen fantaseerden we alweer over de volgende route: Berlijn? Praag? We zien wel… Bedankt voor de geweldige reacties! Voor de geïnteresseerden: Dit is de eindstand van deze trip: 3716 km gereden en 1.234 kWh stroom verbruikt met een gemiddelde van 332 Wh/km.